Yalnızlığın İnsansız Kalışına Şahit Oldum!
Yalnızlığın insansız kalışına şahit oldum, nasıl mı? Ne
zaman mı? Gönlü gülümsemeyle dolu candan seven insanları gördüğüm yanlarına
yaklaştığım anda şahit oldum, yalnızlığın insansız kalışına! Şaşırmadım değil, o
gönlü güzel insanların bakışına gülüşüne konuşmasında ki aşkın mimiklerine
hayran kaldım, insan nasıl böylesi aşkla dolu gönlün yanında kalmakla hayran
kalmaz ki?
O güzel insanların nazik candan konuşmasını duyduktan sonra
ben konuşmuyor muşum ki avazım çıktığı kadar bağırıyormuşum! Ben o gülen gözleri
gördüğüm anda, bakmıyor muşum ki, bakarken parçalıyor muşum! Farkı fark ettiren
ve yaratan Rabbim, yarattığı güzel gönüllü insanlarla yalnızlığın insansız
kalışına tanık oldum! Çok ama çok mutluyum, bunu anlatacak kelimeler
güzelliğine hayran kalırken kelimeler sözler kifayetsiz kalıyor, kifayet etmek
şöyle dursun hayran hayran bakarken kelime sözler kendilerinin ne olduğunu
unutuyor.
Mehmet Aluç