Yalnızlığın İnsansız Kalışına Şahit Oldum!

 


Yalnızlığın insansız kalışına şahit oldum, nasıl mı? Ne zaman mı? Gönlü gülümsemeyle dolu candan seven insanları gördüğüm yanlarına yaklaştığım anda şahit oldum, yalnızlığın insansız kalışına! Şaşırmadım değil, o gönlü güzel insanların bakışına gülüşüne konuşmasında ki aşkın mimiklerine hayran kaldım, insan nasıl böylesi aşkla dolu gönlün yanında kalmakla hayran kalmaz ki?

 

O güzel insanların nazik candan konuşmasını duyduktan sonra ben konuşmuyor muşum ki avazım çıktığı kadar bağırıyormuşum! Ben o gülen gözleri gördüğüm anda, bakmıyor muşum ki, bakarken parçalıyor muşum! Farkı fark ettiren ve yaratan Rabbim, yarattığı güzel gönüllü insanlarla yalnızlığın insansız kalışına tanık oldum! Çok ama çok mutluyum, bunu anlatacak kelimeler güzelliğine hayran kalırken kelimeler sözler kifayetsiz kalıyor, kifayet etmek şöyle dursun hayran hayran bakarken kelime sözler kendilerinin ne olduğunu unutuyor.


Mehmet Aluç


( Yalnızlığın İnsansız Kalışına Şahit Oldum. başlıklı yazı kul mehmet tarafından 31.01.2021 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu