Bu gönlüm bana verilirken belli bir problemi çözmek için
hatta insanların problemlerini çöz diye verildi. Bununla ben belirli bir amaca
ulaşmak için tasarlanan yolda önce Rabbime sonrasında gönüllere varmayı
istedim. Bir problemin çözümü için izlenen yol açısından kelimelerle hecelerle
sezgisel olmak üzere iki yaklaşımım vardır, ya yazmak, yazarken hissederken
gözde iki damla yaş akıtmak, bunun başka yolu yok. Gönüllere yaklaşımımda çözüm
için olası yöntemler sonsuzdur Rabbimin yardımıyla bunu söylerim, Rabbime
yaklaşmak niyazda bulunmak gerek derim. Bu kul olarak en uygun olan ve
yapılması gerekenler adımdır derim. Bizler kul olarak bir işi yapmak için
tanımlanan verilen her ne ise, bir başlangıç durumundan başlamak için açıkça
belirlenmiş olan hedef için önce bir adım atmaktır. Bu herhangi bir anlamda
olumsuz olsa da bir son durumunda sonlananı olsa da devam edeni mutlaka vardır.
Sonlu işlemler ölümle dünyada sonlansa da, ahirette sonsuz hayatla Rabbime
Alemlere Rahmetle devam eden mükemmelden öte güzelden öte devamı vardır. Yani
ölümden başka, sonu gelen her adımın diğer yönde devamı mutlaka vardır.
Bu Nefes Var İken Bedende
Bu ben miyim konuşan ve koşuşturan?
Uhrevi bir aleme adım atmaktan korkmayan
Uçan bir kelebek misali gönlümde özlemim
Sancılı bir bakış yok yüzümde sevinçle karışık
Saltanat sürmeye gelmedim bu aleme
Kalemin asasında duygularımı ekmeye geldim
Umut tarlasında çiçekler açsın gönüllere uçsun
Sadece bir gülümseme bana kalsın yeter
Bazen sözcüklerin izahı olmaz sancılanırım
Benliğimle acizliğimle Rabbim yalvarırım
Göğe dokunur Rabbim katında niyazlarım
Elbette mümkün uhrevi renklerin rahmet rahmet yağması
Bazen serilsem de acizliğimle yere
Kaldıran Rabbim di bunu anladım ben bin kere
Ölü toprağı nefsim şeytan üstüme örtse de
Rahmet rüzgarları estirerek yok edendi Rabbim
Dilim şükürden acizken tutulurken
Gözümde birkaç sıcak damla yaş olur niyazım
Rabbim sensin Rabbim diye yüreğim yerinden sökülürken
Bir güvercin gibi uçar gökyüzüne niyazımla Rabbime doğru
Bilinmezin yolcusu değilim ki
Rabbimnden geldim Rabbime gideceğim şükür
Cürmüm çoktur tövbe kapısında yatarım
Kaybetmek yoktur Rabbim kapısında bilirim
Bin bir tebessümler kanatlarıyla gönlüme dokunur
Binlerce melek acizliğim ile tövbe kapımdaki niyazıma hayran
bakar
Aciz benim Mutlak güç kudret sahibi Rabbim bilirim
Her dara düştükçe çatlak duvarlar gibi çatlayarak yıkılmam
Varırım Rabbime onarması için ben varmadan onarır
Rabbim bunca nazıma rağmen kapısını kapatmaz çağırır
Aşkın deryasında gezdirir beni neşeyle binlerce nida
yankılanır
Nihayetinde Rabbimin Rahmetiyle Lütfü keremiyle… olur
Ulaşanlardan olmamız cümlemizle niyazımdır
Bu alemde bu nefes var iken bedende
Mehmet Aluç