Online Üye
Online Ziyaretçi
Yine Ben Düşler Ülkesinde...
Çocukluğum
Gençliğim
Yağan karın kalınlığında beyaz
dünyam
Karda seslenebildiğim kadar benim
Sustuğum kadar karların altında
kalmış benliğimle
Çocukluğumun yalnızlığı
Biraz şişmanım şişman
Oyunlarına almazlardı
Almasınlar
24 saat ben ve kitaplarım
Kitaplarım ve 24 saat benim
Ne güzel günlerdi
Kalbim ne kadar coşkundu
Uçardı gökyüzünde mütemadiyen
Kelebek misali hep uçardım
Çok uzaklarda ben düşler ülkesinde
Yuvarlanıyorum kitaplarımın
sayfasında özgürce
İsli lamba yanarken ben aydınlıklar
içindeyim
Şimdi bilmem neredeyiz hangi
alemdeyiz
Ayrıyız
Sessiz
Suskunuz
Şimdi çırpınır kalbim kanatlarıyla
Uçamaz o çocukluğumdaki gibi
Yaşıyoruz hasretle 24 saati
Ayrı ayrı odalarda
Olsun bunu veren Mevla
Devasını da vermiştir
Ben hep bekledim geldi
Geceye gönlümü saat kulesi gibi
diktim
Gelenler anı bilsin hatırlasınlar
diye
Üşüdüm sokakta titreyen sokak lambasının
altında
O titredi ben titredim lakin gün
aydınlana kadar sönmedik
Kitaplarım ki bir dost
Hala dost
Bir tarlada altıma serdi post
Okudum dünyaları aştım
Çocuklar oyunlar oynar kavga
ederken
Ben Alâeddin’in sihirli lambasını
okşadık
Uçan halısıyla bağdadı alemi gezdik
Uzun saçlarım yoktu dolanmadı
ayaklarıma
Aynanın karşısında çok oyalanmadım
Kalbimde kitap
Elimde kitap
Çoğu zaman sakladım
Gece karanlığında doğsun diye tam
dolunay gibi
Doğdu da karanlıkta bırakmadı
Beni anladı
Ben onları anladım
Haydaa
Ben gece gündüz içimde
Masallardan şarkılar okuyorum
Dışarıda çocuklar küfürleri savuruyor
Dalgalar denizde değil gönlümde
kayalıklara vuruyor
Esiyor esintili hoş rüzgarları
kokusuyla maviliğiyle
Ağlamadım mı?
Hem de çok!
Şişmanım hor görmediler mi?
Çok!
Benim kitaplarım düşlerim
hayallerim vardı
Ne bahçesindeki ağaçların dalları
eğri büğrü ne yolları
Sokaklar yabancım değildi bana
Yabancıymışım gibi davrananlara rağmen
Herkes beni öylesine yalnız
sanıyordu
Kendileri yalnızdı
Kendileriyle kavgalıydı
bilmiyorlardı
Fazla istediğim bir şeyim yoktu
kitaptan başka
Paylaşmak istedikçe burun
kıvırdılar
Okumadılar
Ben onların yerine de okudum
Barış için okuduğum çizgi
romanlarda ki gibi
Barış çubuğunu yakarak
Gökyüzüne üfürdüm
Hep barışla oldum
Oysa şimdi
O günlerin özlemi
Hala burnumun direğini sızlatmıyor
Özlemle tütsün diye arıyorum
Açıyorum kitaplarımdan bir sayfa
İçinde gezerken
O dünkü çocukluk
gençlik yıllarımda ki beni buluyorum
Yine ben düşler ülkesinde
İnsanlar hala kavgalı
Çıkar peşinde
Mehmet Aluç