Online Üye
Online Ziyaretçi
Gizle düşlerini ya da düşle sadece
düşle g/izlerini
Renginde saklı hangi mevsimse
Baharın da coşkusu hâsıl olan
Asılı kaldığın direklerin
Hele ki içre dönük dikenlerin
Beyitlerin efkârında salındığın
kadarsın
Sözcükleri üflediğin kadar ruhundan
sarkan
O hecelerle örülüdür
Hasretinle peşine düştüğün
Mubah bir esinti işte
Sevgi denen en derinde saklı
hazinenin
Her zerresinde huzur duyan afili bir
yürek
Mevsimin teninde
Dokunaklı bir şarkının da
Tuttuğun nöbeti aralıksız
Sürüklerken de acının hikmetini
Fısıltılar derlediğin
Yoksa en yüksek ses mi çığlık
bellediğin
Efkârın müşfik varlığı
Acınla eşlik ettiğin kadar rahmetine
evrenin
Mübalağa etmeden sevmenin
Eşiğinde göğsünde saklı bir beşik
gibi
Şimdi topla öteni berini
En azından yığ dibine o ağacın
Hani gölgesine sığındığın
Hani dokunduğun ulu çınara
Aşkın aksi ile dolan içindeki mabedin
çatısında
Doğan ay gibi
Eşleştiğin her yeni günde
Sivrilen bir diken gibi
Saplansın da acılar kökündeki neme.
İhtiva eden neyse aralıksız kaçtığın
Göğe müptela kuşun kanatları gibi
Uçuştuğun her zerrenle
Aşina olduğun bir özlemse
Dünün meali belki de hecelediğin
adında
Aşka layık bir beste mi yoksa
Ç/ağladığın kadar vakıf olduğun
Varsın ya da yok
Kor olduğun kadar kör noktası
bilinmezin
Sadece tevafuktur hani anda saklı
olduğun
Eksik etme yeter ki umudunu
Daralan ufkunda geniş tut yüreğini
Sevgiden ibaretsin asla unutma