Monolog Röportaj-Edebiyat Fýrýnýnda Piþmek-

-Bugün yine þiir ile gönül penceremizde bir pencere açmak için karþýnýzdayýz. Þair ve yazarýmýz sayýn Gülveren bizlerle, hoþ geldiniz sayýn Gülveren. Bizler yazarken edebiyatýn fýrýnýnda piþerken, kendimizi bir kaðýt parçasý gibi içine atarak, hemen yanmayý tutuþmayý seçiyoruz. Bazen ön görmediðimiz hemen anlayamadýðýmýz edebiyat dünyasýnda, sanki bir yarýþýn ve döðüþün içine girmiþ gibi dalmýþ gibi, etrafýmýza bakmadan bizden baþka þairin yazarýn eserini okumadan devam ederken bu mümkün müdür acaba? Bu gidiþatý ile önüne çýkan her engeli tek baþýna aþmaya kendini yeterli görürken, hala bizlerin bir adým öteye adýmlar atarak ilerlemeyiþini açýklar mýsýnýz? Birde bakýþ açýsý olarak “Rousseau “Yeþillikler ve ormanlýklar bir aþýk için mutluluk kaynaðý sayýlýrken, bir avcý için avcýlýk yapýlacak yer olarak görülür.” der. Ýþte bunun gibi filozoflar da ayný gerçeði kendi bakýþ açýlarýna göre yorumlanýr” bu konuda hem fikir misiniz?

-Teþekkürler ederim herkese selamlar vererek baþlayayým. Edebiyat bence bilgili olmaya varmak için sevgiye yol alýnan yorulunca sýrtýmýzý ona dayadýðýmýz bir çýnardýr, çabadýr süreçtir. Edebiyatý yani þiiri romaný denemeleri ve diðerlerini okumak bilgiyi sevmek, hakikati bulmak istemek demektir kýsacasý. Bizimle birlikte var olan her þey hakkýnda tam, kesin ve evrensel bir bilgiye sahip olmaktýr okumak edebiyatla yaþamak ve yazmak…Þiir insan yaþantýsýna giren her þeyi ele alýr ve bu konuda nazik hafif bazen de sert kelimelerle hecelerle ele alarak ortaya koyandýr. Bu çaba kolay deðildir, iki beþ on þiir yazmakla þair olunmuyor, ben on iki yýldýr yazýyor okuyor araþtýrýyorum daha kapýsýný açarak ya da piþerek olgunluða gelemedim, daha tutuþmadým hala fýrýnda yanmakta ve piþerek olgunlaþmayý beklemekteyim. Sürekli hakikati arama yolunda yazar ve okuyucu olan, alçakgönüllü haliyle okudukça þair olarak yazdýkça kendi bilgisizliðiyle yüzleþebilen bir kiþi olma yolunda ilerleyerek kendini olgunlaþtýrarak eksikliklerini görerek tamam etme yolunda ilerleyen olmasý sebebiyle, bunu herkes kabullenemez. Ben iyi bilirim, benim þiirim en güzelidir, ben yazar okumam es geçerim, ya da ben bu þairden baþkasýný okumam psikolojisi ile kendini en zirvede diðerlerini en aþaðýda görerek þair olduðunu sanýr ne yazýk ki! Edebiyat bize bin bilsen de önce bir bilene sor sonra bil der, edebiyat bize fikir aþýlamaz fikir düþünce dünyamýzda bize yeni pencereler açarak daha geniþ bir bakýþ fikir açýsýyla görmemizi düþünmemizi saðlar. Yazarken ve okurken bizler anlamlandýrma çabasý içinde farklý olaný her insanýn göreceði þekilde bir çaba etkinlik olarak görmek yerine, sancýlara talip olma, gecesini gündüzünü bu sancýlarýn çözümü için yazan uyumayan sýkýntýsý içinde yaþayan olarak bilirsek karþýmýzdakini anlayarak selamlayarak, benimkisi seninkisi telaþýný býrakarak, bizim derdimize nasýl dermanlar arayabiliriz çalýþmasý olarak bilmek gerek. Evet bir aþýða göre yeþillikler ve ormanlýklar yâri ile gezdiði mekanlar olarak aþkla bilir, avcý ise arzu ve hevesinin peþinde canlýlarý öldürmek avlamak için bir mekân sanarak yorumlar,  lakin doðru olan aþýðýn baktýðý yorumudur. Mutlu olmanýn yolu sevmekten okumaktan ve yazmaktan geçer, öldürmekten geçmez bunu da iyi bilmek gerekir, zaten bunu bilmediðimizden dolayý þu an evlerimizde korona’yla bu mikropla týkalý esir kalarak yaþýyoruz.

Birde yazarken insanlardan kendini soyutlayarak, kendini þair tav­rý­na sok­mak is­te­yen ki­þi­ler, ka­sýt­lý ola­rak bohem (günü tasasýz, telaþsýz, rahat ve panik yapmadan geçirmeyi düþünerek) ya­þa­ma­ya baþ­lar­lar ve in­zi­va­ya çe­ki­lir­ler ki böyle þair olmaz, içine girmeden aktif olmadan toplumun içinde gözlemlemeden sancýlarýný çekmeden olunmaz þair. Ýçle­rin­den gel­me­yen duy­gu­la­rý ya­þa­mak için adeta ça­ba­lar­lar bu çaba yaþanmadan bilinmez duygularýyla hissedilmeden anlaþýlmaz. Sadece zorlayarak iki satýr yazýp bir kenara çekilerek duy­gu­sal trav­ma­lar yaþayarak en iyisi benimkisi diyerek havaya zýplar ve yere kafa üstü düþerler.

-Sayýn Gülveren bizi ihya ettiniz, iftar vakti yaklaþýyor isterseniz bir ara verelim okuyucularýmýz okusun az dinlensin sonrasýnda devam ederiz.

Mehmet Aluç-Gülveren