GÜLÜM ÇAMLISOY’A NAZÝRE: ANOREXÝA VE BULÝMÝA NEDÝR BÝLÝR MÝSÝNÝZ?

Bilmem içinizde orijinal adý ‘’ PERFECT BODY’’ olan Filmi izleyen var mý?

Filmin Türkçe’de hangi adla oynandýðýný hatýrlamýyorum.

Ýþte o filmin baþ karakteri olan Andie Bradley adlý kýzýn yaþadýklarýnýn bir benzerini abimin kýzýnýn yaþayacaðý ise filmi seyrederken aklýma bile gelmezdi..

Yýllar sonra niçin aklýma geldiðini soracak olursanýz:

Sitemizin Deðerli þair-Yazarý Gülüm Çamlýsoy’un ‘’20LÝ YAÞLARIM 1. BÖLÜM-NAZÝRE SAYIN ADEM EFÝLOÐLU HOCAMIN ÞÝÝRÝNE’’ Baþlýklý yazýsýna yaptýðým yoruma verdiði cevap o anýmý yine bilinç altýmdan bilinç üstüme çýkardý.

O yorumun sadece çok küçük bir pasajýný alacaðým. Gülüm Haným aynen þöyle diyordu:

‘’Yaklaþýk 11 sene su dahi kýsýtlý içip nerede ise aç yaþadým. Kolay deðildi hani 43 kiloda kalmak’’

11 Sene su dahi içmemek ve bir üniversite öðrencisi olduðu dönemde dahi 43 kiloda kalmak?  Bu akýl alýr bir þey deðildi.
Ýnsan kendini böyle bir þeye nasýl mahkum ederdi ki? Ya da birileri insaný böyle bir þeye nasýl mahkum ederdi.

Ýþin o tarafý elbette özel hayat. O sebeple giremiyoruz ama eðer yeðenimin yaþadýklarý gibiyse?  Bu da bir ihtimal tabii ki.

**************************

Oldukça uzun süredir gitmediðim abimin evine gittiðim bir yaz tatilinde gözlerime inanamadým. En az 100- 110 Kilo aðýrlýðýnda olduðunu düþündüðüm yeðenim þimdi karþýmda incecik bir kýz olarak durmaktaydý ki ilk anda tanýyamadým bile.

-Kýz bu ne hal? Maþallah fýstýk olmuþsun.
-Yok be amca. Ne gezer. Daha çok kilo vermem gerekiyor.
-Yok yok, böyle iyi. Daha fazla kilo vermeye bakma. Hem birdenbire bu kadar kilo vermek pek iyi deðildir.

Yeðenim cevap vermedi. Abimle ve yengemle tokalaþýp içeri girdim.

Hal hatýr sorma, biraz muhabbet derken yengem sofraya davet etti. Hepimiz oturduk ama yeðenim yerinden bile kýmýldamýyor.

Kýzýný hayatta her þeyden daha çok seven abim seslendi

- Kýzým haydi sofraya.
-Ben yemeyeceðim baba.

Abim parladý ki benim yanýmda asla parlamazdý. Hele de kýzýna hiç..

-Sana sofraya gel diyorum, aðzýný burnunu kýrdýrma bana.

Aðzýný burnunu kýrmak mý?  Abim kendi kafasýný duvardan duvara vurup parçalardý da kýzýna eli kalkmazdý. Ne olmuþtu ona böyle?

Yeðenim isteksiz isteksiz sofraya oturdu ama dikkat ettim, annesinin önümüze koyduðu yemeklerden tek lokma aðzýna atmýyor.

Abim yine parladý.

-Ye þu yemeði. Bak öldürürüm seni.

Bu sefer yengem de parladý  yeðenime.

-Böyle yemeye yemeye geberecek zaten. Senin öldürmene gerek yok.

Allah Allahhh. Ne oluyordu bunlara böyle? Kafayý mý yemiþlerdi? Kýz ne güzel zayýflamýþtý. Tekrar fýçý yapmaya mý çalýþýyorlardý. Dertleri neydi?

Dayanamadým.

-Abi zorlama yeðenimi. Acýkýnca yer mutlaka.
-Yok, þimdi yiyecek.
-Yahu bu ýsrar niye? Sonra yesin.  Ya da caný çekmiyorsa yemesin.

Abim beni duymadý adeta. Yumruðunu masaya indirdi.

-Ye ulan þu yemeði. Vallahi billahi boðarým seni.

Çatalýmdaki yemek taþ oldu adeta. Bunlar bir daha gelmeyeyim diye bana numara mý yapýyorlardý? Ýyi de neden? Yok, ne abim ne yengem böyle bir þey yapmazlardý. Ýyi de neden yeðenime bunca baský yapýyorlardý? Hele de fýstýk gibi bir kýz olmuþken.

Neyse, yeðenim zor bela sadece bir iki yaprak marulu çatalýna takýp aðzýna atmasýyla bana dönüp ‘’ Afedersin amca, tuvalete gitmem gerekiyor’’ Dediði anda abim ayaða fýrladý.

-Hele bir git, keserim seni?

Haydaa resmen delirmiþti abim. Öte taraftan Yengem de abime bir çift laf söylemiyordu.

Yeðenim tekrar ‘’ Yetiþ imdadýma amca.’’ Der gibi bana baktý ve konuþtu.

-Görüyorsun amca! Bu evde tuvalet gitmek bile yasak.

-Evet kýzým, görüyorum ve bir anlam veremiyorum.

Sonra abime döndüm.

-Abi saçmalama Allah’ýný seversen. Koskoca kýz altýna mý yapsýn?

Abim ses çýkarmayýnca yeðenim hýzla tuvalete koþtu. Az sonra da öðürmeye baþladý.

O öðürürken yengem baðýrdý:

-Allah belaný versin senin e mi?