Bulamazsın Demiştim’e Yârden Cevap
Okudum şiirini kendimi buldum
Senden ayrıldıktan sonra kurudum kaldım
Suç bende kabahat bende bilirim bunu
Arasan da bulamazsın kendim kayboldum
Tutunduğum dallarım hep çürük çıktı
Senden sonra kimi sevdimse hayal kırıklığı oldu
Kelebek gibi uçmayı terk ettim süründüm
Arasan da bulamazsın kendim yok oldum
Birbirimizi tamamlarken şimdi parçalandık
Seni çok üzdüm ben yüreğini parçaladım
Ben senden fazla parçalandım neye inandım
Arasan da bulamazsın kendim kaybettim
Senin gibi boş gözlerle yola bakıyorum
Dönemiyorum da gece gündüz ağlıyorum
Seher yeliyle kokumu gönderdim durma gel
Ara bul beni ben kendim de kayboldum
Eskisi gibi olmasa da bundan sonra az severim
Pişmanım derim yollarını beklerim senin
Gece gökyüzüne bak gökyüzünde kayarım
Takip et bul beni yürekten vuruldum
Pişmanlıklarımla yanıyorum gel söndür
Yoksa benden geriye kalan sönmüş küldür
Fecrin ağaran karanlığında kaldım yetiş
Ne olursun ara bul beni pişmanlıktan yoruldum
Bir hayalet gibi kaldım buralarda sensiz
Beklemek bulmak beni bitirdi
Bir mermere dönmüş gönlümde çiçekleri açtır
Bekliyorum seni sevdiceğim
Sensiz ıstırabı gözyaşını buldum
Tey tey tey liliiii yârden gelmiş haber
Gönlü hala beni çok seviyormuş
Uçan kuş olur gelirim sevdiceğim yanına
Arar bulur seni yeniden sever gülümsetirim
Mehmet Aluç