‘’Aşk diyorsunuz ya,

İşte orada durun bayım.

 

İnsan kaybolmayı ister mi?

Ben işte istedim bayım.

Uzaklara gittim

Uzaklar sana gelme, sen uzaklara gidersin.

 

Siz aşkı ne bilirsiniz bayım

Aşkı aşk bilir yalnız…(Didem Madak)

 


 

 

 

Yalın bir düştünüz bayım:

Yalanı olmayan bir aşka düştüğüm.

Rengim ılıman bir iklimden firar etmişti

Fidelerim saklıydı hem sandığımda:

Dikmediğim,

Henüz diklenmediğim

Ne melun bir gölge oldum ben

Ne sıradan bir insan.

 

İzafiydi ruhum fazlasıyla müphem

Asfaltların kaldırımlarında sek sek oynamadım hem

Sokağa çıkmak yasaktı ta dünden.

Lakin sokak içimde saklıydı

Ve sümüklü çocuklar

Latif bir rüzgârdım ve nazenin

Kibarca severdim insanları önce

Sonra korkarak sevmeye başladım

Nihayetinde ses etmeden sevdim ben.

 

Aşılmaz dağları

Aşk bildiğim çınarları

Kibirliydi aşk ve insan

Kindardı kimi zaman

Ne nazım bitti ne niyazım

Söylencelerin nazarında biten bir çiçektim

Ha gül ha karanfil

Ezelden titrerdi ellerim

Hele ki çok sevdim mi…

 

Niyetim yok, bayım: sizi rahatsız etmeye

Kuşandım aşkı ve geldim yanı başınıza

Görmediğiniz kadar da görkemliydiniz nazarımda

Şapka çıkardığım bir ağaç gibi

Belki çıkmayı başaramadığım bir tepe

Tefe koydunuz siz önce

Elim ayağıma dolaştı

Anladım ki aşk yanlıştı.

Sustum ansızın.

Sus payı bir söylemde şiirler ektim eksene

Emelim huzurdu

Barışamadığım kendim

Aşkın rüzgârı üşüttü

Bazense ısındığım

Işıyan gözlerimden dökülen yaştınız bayım

Bense sizin gözünüzden düşmüşken bir kez.

Nedamet yüklü bir gölgeden kaçar gibi

Saklandım yeniden içimdeki mahzene.

 

Kör noktasıydınız aşkın

Kimi insansa aşk körü.

Gözüm doymuştu benim çocukken

Lakin sevgiydi başa çıkamadığım.

Hüznümle geldim…

Acımla kat çıktım…

Acındırmadım elbet

Lakin açtım içimi

Dışımda saklı neyse içimden taşan

Bazen isyanım şiarım

Aşksa olmazsa olmazım.

 

Bilindik bir düş değildim ben

Hayli akla zarar

Gel gör ki tüm zararı kendine

Ziyan ettiğim ömrün son dönemeci

Son diyemediğim bir aşka kanat açtığım

Alametifarikasıydınız aşkın

Kaza eseri kurtulduğum hayatın bohçasında saklı

Bir sepet gibi

Bazen açan güller yüzümde

Bazen açamadığım mevzular nasıl ki saklı Allah nezdinde…

 

Allah dostuydunuz aşikâr.

Ruhumla düştüm yola

Bilmeden de aşka.

İnadım inattı madem

En sevdiğimse içimde saklı gizem ve matem

Mahremimdi dünüm

Yolculuk yaptığım,

Ah, o açılmaz kör düğüm.

Bir yumaktım işin aslı

Bir romanın bitmeyen hikâyesi

Ve yazdım ben

Sevdim de tükenircesine

Aşkı yazdım

Yazgıma âşıktım, bayım…

 

Sahi, siz aşkı kendi dilinizle mi çözdünüz?

Oysaki aşk bende saklı ve hücrelerimde

Öylesine bir başkaldırı ki cihana

Bayım, ben size değil aşka âşıktım

Aşamadığım bunca engel

Aşinaydınız bayım çünkü siz de beni anlamadınız.

 


( Bayım... başlıklı yazı GÜLÜMM tarafından 29.05.2021 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu