Online Üye
Online Ziyaretçi
Rengim asi/l anne
Sevinç tebessümlerimi ektiğim kır
saçların, anne
Silip süpürdüğüm sofralar, ah,
nerede?
Gönlümün kuytularında yaşayan o mutlu
çocuk
Renkli gözlerinde, düşlerim seni ve
dünü
Göbek bağım kesilmemiş gibi, anne
Boğazımda bir düğüm bir güdüm bir
rivayet
Ah, anne, sevinçlerin iz düşümü
Kabaran yüreğim
Mademki sevgiydi karbonat tozu
mevsimin
İçimin kabarması dinmek bilmez,
Bildiğinden öte anne
Söyleyemediklerim
Hani, söylenceler pişer de pişer
derinde
Daha kaç kat hamur açacaktır ellerim?
Ellerim ne terli ne nemli
Ama ya, gözlerim anne?
Dikemem gözlerimi sana
Dik başlı kızında hep mi bakidir
sitem?
Rencide edildiğim ömrün huyu kurusun.
Yaş aldığım ne ki anne
Yasımdan mustarip bir şiir daha
dokurken hislerimle
Sevilmek neydi sahi, söyle?
Senin kadar olmayacaktır asla beni
seven
Ah, içimdeki densiz siren
Frenim boşaldı bu gün yine
Eklem yerlerinde acımın
Açamadığım kutunun
Arakladığım bir dilim ekmek gibi
Üç kere öpüp de başıma koyduğum.
Sinende saklıyım, bilirim
Sesin de nasıl titrer
Göstermeden ağlarım hem
Ağıtlar değil yaktığım
Batıl düşlerin gizinde saklıdır sitayişim
Sensin öğreten:
Allah sevgisi ve iman gücü ve ahlak
ve yoldan çıkmadan
Yaşamak nedir, senden öğrendim.
Ar bildiğim neyse
Alnımın akında yazılıdır yazgım
Kara olsa da bahtım
Şükrüme delalettir günüm ve duam
Acını duvağında sayıklayan bir neon
gibi
Işıklanan iç dünyam.
Gözlerimde ışıldayan yıldız yarım
Gül’se seslendiğin
Güncemde saklıdır söylediğin her
tümcen
Cümleten acı yüklediler
Açıldığım kimse lanet ettiler.
Bilirim nasıl da huysuzum
Rabbine sadık bir kulum işin aslı
İnsan olmanın metanetidir içimdeki
gizem.
Rengimle mahzun
Şiar edindiğim doğruluk
ve namusun… ..
Kıymet bilinmesem de
Hazırım çıkmaya karşısına daha dünden
Rabbimin
Senden emdiğim ak süt gibi helaldir
sözcüklerim
Küfemden atmam da hüznü
Külliyen yalan neyse dolanan başımda
Varlığımla sensin tek kanıksayan
Ölüm önce beni bulsun
Tadı yoktur asla yaşamanın sen
olmadan
Nazarında hala açmamış bir gül olsam
bile
Açmadım da bağrımı başımı
Aşikârdır gölgem kovalayan
Aşinadır hüzün teknem
Sevilmek neydi sahi?
Sevecen sesinde mevsimin
Sirayet eden her günün
Mukadderatı ile sözlendiğim
Tümcelerim ne eğik ne yanlı
Başım dik ve asi
Bu, benim işte
Bensiz bir dünyanın özlemi neyse
Kimse saklı içimde
Sinmediğim kadar
Sığamadığım doğrudur
Yere göğe.
Gönlün fermanı henüz yazılmadı hem
Her gündür ömrün bitimsiz nazı niyazı
Sökün eden hücrelerimden
Sükûnet dilediğim bir ömre duyduğum
bitimsiz özlem
Öykündüğüm sadece kendime
Düş bildiğim mutluluğun fermanı
Bilirim saklıdır Rabbin nezdinde.