Bir söylencedir şiir aslında bir ömür
şiir olup akarken yüreklerde kimi zaman sevgiyle izdiham yaratırken şiir
ekmektir güne şiir b/içmek gün ve gece.
Yalnızlık asla tartışılmaz çünkü her
insan aslında yalnızdır kimi zaman daha yalnız diğerinden cefası tanıdıktır
şiirin ve sefasını sürmek hüznün…
Aşktır katsayısı şiirin ve dostluktur
iz düşümü.
Hicrandır kimi zaman belki renkli
düşler görmenin ta kendisi ve şiirdir hayatın sarkıtı dikiti.
Diviti tükenir mi şairin ya da sabrı?
Aşk mıdır hükmeden ve hürmet edilen?
Azığa alınmıştır kimi duygu kimi
zaman ve açık ara farkla ağlar ve sever şair.
Bir alıntı değildir hayat ve asla çalıntı
da değil.
Oysaki şairin hayalleri defalarca
çalınmıştır.
Şair ne mi yapar?
Her gece yeniden doğar gün bitiminde
şiirlerle helalleşir ve şiir yüreğinden gelenleri dostlarına sunar.
Şair acizdir.
Şair aşıktır.
Şair aslında hiçliğin türküsünü söyler
çünkü şair aynı zamanda kocaman bir hiçtir.
Varlığıysa şiirler sakit olur.
Nakittir hüznüç
Faizi sevgi ve cefadır.
Şair illa ki sefasını sürer aşkın ve
ıstırabın.
Şair kürer.
Şair kükrer.
Şair sadece sever sadece sever en az
da kendini.
Tükürdüğünü yalar çünkü şair saftır.
Defalarca beyan verir.
Şairi beyazdır ve pembe ve mahcup.
Şair yüce gönüllüdür ve aşkın yükü
altında ezilmez bilakis kanatlanır.
Şair vefalıdır.
Şair hassastır.
Şair aslında hem dünyayı sever hem de
bu dünyaya ait değildir.
Şair illa ki mahcup ve coşkulu.
Şair sevginin iz düşümüdür hele ki…
Hele ki şair şiirle yeni tanışmışken
anca fark eder hayatını bir şiir gibi yaşadığını ve şair asla doymaz sevgiye ve
şiire ve dostluğa ve aşka.
Şair öylesine yalnız ve çaresizdir ki…
Şiirlerde tüter yüreğin dumanı ve
yüreğini açar sadece açar.
Belki de gözleri açık gidecektir bu
dünyadan üstüne üstük şair sevilmek için de sevmez sebepsiz sever bir de sebep
buldu mu…
Şair yanıktır.
Şair hamdır.
Şair hep hamt eder.
Şair işte yürüdüğü bu yolda sadece
gülümsemek ister bir de huzur bir de sevildi mi…
Şair hep rüya görür gözü açık bu
yüzden her şeye şahittir ve onu bilen biri vardır ilk günden beri.
Şair ve Rabbi her koşulda beraberdir
hele ki şair Allah rızası için yaşar ve yazarken…
Şair işte.
Şairlikten öte şair bir niyazdır
aslında her hücresi her zerresi ile sadece koşar ve koşar Rabbine elbet o
meçhul sona yürürken korkmadan sever ve yazar.