Geride
Kalanlardan Birisiydim
Geride
kalanlardan birisiydim ben
Gönlümün
hüzünle kaldığı gecede
Ben
ağlamadan yağmur yağmıştı işte
Sessizce
iç çektim hırs dokununca Gönül’e
Alçalan
değildim yükselen hislerimle
Geride
kalan bendim yaşadım böylece
Uzaklara
savurdum içimdeki hırsı
Üzgün
durmak olmazdı hayattı devam eden
Kala
kalmıştım işte ben benimle
Sokak
kaldırımlarında yürürken sessizce
Vazgeçilmezlerden
vazgeçiliyormuş anladım
Hatıraları
sildim hafızamdan canlandım
Üşümekle
kara kışları kovaladım kapımda
Körü
körüne bağlanmak gereksizmiş bu hayatta
Artık
tüm baharlar benim paylaşamam
Paylaşınca
kışa döndürülüyor anlatamam
Sahiller
denizleriyle benim artık
Dün
yanımda benimle iken sarılamadık
Bunca
çabayla uğraşla yandım kavuşamadık
Saklısı
gizlisi kalmasın hayatımın
Saklısı
varsa bana kalsın anlaşılmasın
Ne
gereği var bunca sevmeyeni sevmek
Yansın
tüm gemiler
Denizde
boş yıllar yüzsün kendince
Birisinin
rüzgarına kapılmak gereksiz
Savuruyor
sahil sahil gurbet gurbet gereksiz
Gelen
olursa sevgisiyle kapım zaten açık
Tutuşmak
yangınla yanmak yok
Hep
yarım hep ağrılı sancılı yaşamak çok zor
Hayat
denilen yolculukta
Nasipse
bir canan gelir bulur
Bulduklarım
yıktı belim zor doğrulur
Sevmek
güzelken seveni bulmak insanı kavurur
Dört
duvar sessizliğimle benim
Ses
olmak isteyen kapım açık
Benim
olmayanla nedir bunca çaba gözyaşı
Bir
sözün sessizliği gibi sessiz olacağım
Beraber
birbirimize mecbur olanı bekleyeceğim
Ben
sana mecburum demeyeceğim
Mevsim
kirazlarından kulağına küpe yapmayacağım
Kendisi
yapsın kulağına küpe
Saçlarına
çiçeklerden taç yapmayacağım
Kendisi
yapsın örsün elleriyle
İçinde
yaşamadığımız zamanı
Yaşayacağımız
zaman gibi hayal etmeyeceğim
Zaman
getirirse önüme zamanla yaşayacağım
Yaşadıklarımla
aşkta yarın yokmuşu yaşadım
Oysa
aşta yarın gülüşünle olmak vardı anlatamadım
Mehmet
Aluç