Düþ mevsiminde saklý sýrlarýn, saçlarýna konan her kelebek belki de sayamadýðým kadar hayal kýrýklýðýdýr dünde kalan yaným.

Hüznüme çizdiðim resimler, belirsizliðinde yarýnlarýn salkým söðüt sevinçler iþte dökülen nidalar yüreðin çeperinde saklý bir gülüþ gibi yalnýzlýðýmý kundaklayan mevsimsiz gidiþler ihbar ettiðim kadar acýlarýmla beslendiðim þiirlerin de bekasýdýr yazmaya koyulduðum satýrlar.

Her hecedeyim

Harcý deðil hani kimselerin

Kimsesizlikle iþtigal bir düþ’ ün nöbetindeyim

Nabzýný alamadýðým zaman

Ýhya edilesi yüreðin sancýsýdýr dile gelmeyen her beyan.

Top yekûn firar ettim hayattan

Uykulu gözlerinde gecenin

Nemli sarkacý hüzün denen batýk geminin

Sevgimle övündüðüm

Mutluluða öykündüðüm

Sensizliðin dilemmasý

Sözcüklerle ördüðüm saçlarýnda rüzgârýn

Ah, iki gözümde saklý nazlý yârin fetvasý

Ölümüne sessizlikle sýnandýðým yaralý ömrün aþka vedasý.

Gün özürlü bir seyyah gecenin özüne sýðýnan köz gibi aþkýn hatýrýna gizlendiðim karanlýk gibi oysaki devasadýr ýþýklarýn huzmesi sözcüklerin kýrýntýsýnda yaslý mazim…

Metruk düþlerin yabancýsý bu þiir yoksa yalancýsý mý rüzgârýn…

Hani dünde kalan; güne boyun eðen belki de yarýnlarýn vedasýdýr þimdiden güne ve gün yüzlü bir seyyah iken yüreði kamçýlayan yabancý þimdilerin þarkýsýný söylüyor kalemim dündeki sersemliðin dindiði ve kemali yitimsiz bir selam aslýnda sure tadýnda bir aþkýn estiði gönlün de ikramý iken tek bir gülümseme.

Umuda var mýsýn, yüreðin dekontu iken kýrptýðým sözcükler, var mýsýn söyle mutluluða?

Aklýmdan geçenleri sýralarsam yangýn çýkar sel basar ruhumu kalemimse son fetvasýný verir ve sýrnaþýk gölgelerden kaçar gider uzaklara.

Gittiðim kadarým bu gün:

Az gittim uz gittim.

Gidemediðimden de fazlayým ve dünde takýlý kalan yarým.

Hüzne sirayet eden bir gülücüðü boykot edip yürekteki yangýný yaþlarýmla besliyorum ve esnedikçe esniyor yüreðin yaylarý ve içine düþtüðüm o ütopya sancýlý bir ömrün yarýnlara vedasý mý yoksa þiirin çentik attýðý her hayal kýrýklýðýnda uzandýðým bir zemin mi de bozguna uðrayan düþlerimdeki çekincelerle yazýyorum bu satýrlarý…

Bir esinti içimi üþüten.

Düþmediðim kadar düþtüðüm seyyah düþlerin örüntüsünde gerçekleri reddedip hayallerle avunduðum elbet karýnca kararýnca yaþamanýn da ön sözü aslýnda çoktan noktayý koyduðum özeti gibi hayatýn, nemalandýðým bunca acý sýrýtan gökte saklý bilinmezin gözyaþý.

Eklem yerleri acýyor yazmadýðým þiirlerin ve yazgýma riayet etmenin ötesinde kekelediðim kadar gagaladýðým kýrýntýlar yürekten dökülenlerle kalemin oyalandýðý.

Bir sözcük tek bir sözcük diliyorum Rabbimden asla bilmediðim asla kullanmadýðým tek bir sözcük mademki güftesidir yazdýklarým hayatýn, bestesine sarýlýp uyumalýyým güzel yarýnlarýn.

Sessizlik iken kopan kýyametin öncüsü ve içimde saklý gizin örtüsü elbet saçmalar yaðarken kabrime içimde dumaný çýkan o yangýndan kurtaracaðým tek kelime.

Son günlerde ihtiyacýný duyduðum tek bir kelime. Baþý olmayan bir hikâyeye saklanmýþ mutluluk gibi.

Son sözünü þimdiden söylediðim roman gibi.

Yazamadýðým kadar mutsuzluða düþtüðüm ve al yazmasý içimde saklý köylü kýzýn.

Bir imla hatasý gibi dýmdýzlak kaldýðým sayfanýn orta yerinde ve hýzlýca sildiðim gözyaþlarý gaipten gelecek tek kelimenin peþinde.

Dün olduðu gibi hala yanarken caným.

Günde saklý mevcudiyetimle yarýnlara dokunmak adýna hayallerden ördüðüm bir masal kim çýkacaksa kerevetine.

Müzmin hüznün bekasý debdebeli sözcüklerin edasý yoksa bir veda mý içimden geçen, tanrýçalarýn koynunda saklý devasa bir gizem.

Yok oluþ.

Varlýðýn da bir adým sonrasý.

Mal oluþ.

Elbet bireysellikten çýkýp da yola topluma adadýðýmýz yalnýzlýðýmýz.

Ve o tek kelime: bazen son yazým diye niyetlenirken noktasýný koymak adýna kalemin de yazarýn da mutluluðu sürdüðü izine.

Gönlün kopyasý þiirler kâh gülen kâh aðlayan.

Bazense soytarý sitemler þairde saklý her acýnýn hikâyesi.

Açmadýðýnda solan bir çiçek gibi ölümüne sevmenin esintisi nihayetinde uçuruma yuvarlanan çiçeklerin solgun esareti ve iþte tek kelime: çiçeklenen yeryüzünde saklý kimi zaman belki de beti benzi atan bir tercüme duygularýn güne uyarlandýðý aslýnda hayallerin bir çukura yuvarlandýðý.

Nezdinde evrenin nazenin sözcüklerin ç/aðrýsý ve peþine düþtüðüm kalemin tekeri belki de kalemin vedasý þaire ölüm gibi dikiþ tutmayan bir minvalde etekleri tutuþan hecelerden ördüðüm kafiyeler ve köþeye sýkýþtýkça içine kaçan bir gölge misali…

Sýnandýðým kadar da sýðamadýðým yere göðe.

Sýðýndýðým varlýðý yüce Rabbimin ve bir sonrasý anne kucaðýnda teselli bulduðum yalnýzlýðýn da mihrabý iken gökte saklý mehtabýn pýrýltýsý.

Yýldýz vasfýmla yanýp söndüðüm bazen gölgelere kanýp karanlýðý sevdiðim ama içimi aydýnlýk kýldýðý kadar umudun da direttiði çok yaþa þarkýsý.

Azýmsandýðým kadar da öykündüðüm o zirve hani aþkýn þiarý hani sevginin dokunulmazlýðýnda ulaþacaðým rakým bazen düþsem de yere bir anlýðýna asýlý kaldýðým sonsuzluðun hutbesi.

Aþk gibi.

Acý gibi.

Açamadýðým o kutu ve içinde saklý bir mektup gibi.

Kendimden kendime yolculuðum ve yüreðim ikram ederken ne var ne yok azýmsandýðým kadar da kimse kaldýysa çevremde bazen bir var bazen bir yok.

Bir renksem en asilinden.

Bir rakam isem sonsuz hanemle izdivacýna talip olduðum yalnýzlýðýn dokusunda saklý o izafi hüviyetim ve Allah katýnda kabul görmekten baþka da niyazým yok iken ömür denen dik yokuþta bir nebze de olsa huzur dilediðim yüce Rabbimden.

Tek sözcükse aradýðým aþkýn da þiarý iken Ýlahi Ateþin her kývýlcýmýnda yeniden doðup sonsuzluða karýþtýðým.

Son bildiðim her nokta.

Baþlangýç bildiðimse tek bir kelime.

Her gün aradýðým ve yazmadan geçen günüme öfkelendiðim belki de içimdeki uykucu cüceleri falakaya yatýrýp dünün hesabýný sorduðum kadar günde saklý dermaný ihsan etsin diye Rabbim dört gözle ezaný beklediðim.

Beklenmediðim kadar da beklettiðim içimdeki yaralý çocuk.

Beklentisiz yaþarken bakiyesi ömrün belki de önümde uzanan ufuk.

Yalnýzlýðýn ifrata kaçtýðý aþkýnsa teselli olduðu ve Rabbime dönük yüzümle koþtuðum aralýksýz bir o kadar kendimden kaçtýðým ve peþini kovaladýðým huzur ve mutluluk…

Tek bir kelime mi?

Bahþetsin diye ilham perim gecenin kýlavuzu iken yürek sesim kalp gözümde saklý bir mevsim gibi içime estiðim bazense gül yüzümün solduðu aheste bir bestede takýlý iken notalar nokta atýþý yaptýðým hüznün tek reçetesi iken Ýlahi Aþk ile edilen her dua…