Düşlerimden sağ çıktım mı, baba?

Hani, acılarımı sağaltacak diye kaleme sarıldığım dört elimle…

Ya, gözlerim?

Kan çanağı ya da kum saati.

Öfkem neşreden…

Birileri illa ki beni geride bırakıp giderken.

Nemalandığım acıların fasılası

Ve havsalası alıp alıp boşalmazken

Kıt kanaat geçinmekten de öte, baba

Kıt sevgi ve kıt akılları ile

Kendilerine en yüksek rütbeyi verirken insanlar ve evren

Evrensel bir beyanname de değil üstelik sevgi:

Ah, baba kırık kanatların huzura düşkün o titrek sesi.

 

Hüzün bahçemde volta attığım bir ömür

Belki de dünyanın en yüksek tepesi konduğum

Sen göçüp giderken sormadın bile:

Son bir kez seni sevdiğimi söyleyecekken

Ve senden duyduğum o tek kelime.

 

Evladiyelikmiş bana öğrettiklerin

Evhama gözlerimi yumup ölümü ötelediğim

Bir efkâr bir umut bir de karesi düşlerin

Her birini birbiri ile çarpıp

Kendime b/öldüğüm dün gibi

Gündeki mevcudiyetim, baba

Yaren bildiğimse ne hikmetse sessizlik

Sırtını sıvazladığım kalemse pişekar bazen pişkince

Sırıtırken

Dikip de gözlerimin ta içine…

 

Bata çıka yürüdüğüm şu yalnızlığın yüz ölçümü

Neymiş, efendim?

Yüz görümü nice mücevher

Aheste yaşayanların da bestesi iken

Parayla saadet bulanlara duyduğum öfkenin

Bir sonrası elbet barışıklığım kendimle

Dünyanın nimeti değil hem beni bana sevdiren

Seve seve çıktığım o tepe.

 

Ağaçların çağrısı

Dökülen yapraklarınsa hayata vedası

Ne vahimmiş meğer dünde kalanları

Güne taşıyamadığım yetmezmiş gibi

Gündeki güzellikleri de deli gibi

Pay etme isteğim

Ve işte kalemin eteğinden dökülenler baba

Gözümden düşen yaşlar ve insanlar

İsyanımsa zalime, iblise

Mazlum olmanın nesi kötü hem?

 

Varsın tefe koysunlar iç sesimi

Dış ses ne kadar baskın olsa da

Rabbimin çağrısı ruhumda yankılanmakta

Ve işte düştüm yine yola baba bu gece

Bir de dün

Dünden öte

Düşlerimi özveriyle sevip büyüttüğüm

Tıpkı sen dokunmaya kıyamazken saçlarıma

Sahi, baba kaç bahar kaç güz eskittim sensiz?

 

Senden mirassa kalan geride…

Biliyorsun bildiğimi bildiriyorsam günbegün

Kalemin de yüreğimin de ve sevgimin

Asla silinmeyecek g/izi.

Seni kendimden çok özledim.


( Seni Kendimden Çok Özledim Baba... başlıklı yazı GÜLÜMM tarafından 3.09.2021 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu