Hangi düþ’ ün haresidir sessizlik hangi düþ unsurunda saklýdýr gerçek?

Renklerin müdavimi bir tavus kuþunun kibrine yenik düþtüðüm ve sensizliðin ikliminde seninle avunduðum…

Ah, göðün penceresinde saklý turkuazý özlemin

Derin dondurucuda saklý tutulasý sevgiyi

B/ölmekse binlerce parçaya

Tutuþan ruhum

Kanat açtýðým kabrim

Oysaki ne kâhindim ben ne melek ne zebani

Bir türkü tutturduðum

Yanýk kelamýn ucunda saklý bir g/iz gibi

Sobelendiðim rüzgârýn býçkýn ruhunda

Saklýyým onca zamandýr

Seslendiðim binlerce cümle ve dize

Saklý tutulasý aþkýn sonuna geldiðimin de müjdecisi:

Öyle ya, kocaman bir aðýrlýðý attým denizin dibine

Þimdilerde daha çok sevebilirim kendimi

Kendimsiz bir dünya özlemini yitirdiðim

Düþ kafesimde saklý bir yemini bozduðum

Ruhumdaki kehanetin de sonlandýðý.

Muziptir diðer yüzüm

Mülayim olsam biçare

Müzmin bir âþýksam ve katýksýz

Safiyet yüklendiðim he karede

Dona kalan bir gülüþün solduðu

Þu ulvi rakýmda saklý bir hayal gibi

Edimlerde unutulmuþ bir þafak gibi

Þakaðýma dayalý kaleminse tutulmuþ nefesi.

Ýzahý olmayan acýlardan derlediðim güncenin silgisi

Bak, nasýl da doðurgan acýlar

Açýlamadýðým kadar

Bir adým sonrasý olsa bile mezar

Yaþadýðýma dair süre gelen onca terane

Düþ pazarýnda unutulmuþ bir sepette dolu

Sayýsýz mevsim gibi

Ve sabýr ve þükür ve keder

Kaderimle aralýksýz iþtigal

Müstakbel gözyaþlarým içime akýttýðým

Müzmin gölgemse terk etmeyen

Müdavimi olduðum kadar

Huzura dair bir yoldur

Ýzini sürdüðüm yasýn da neþrinde

Kutsal bir surede saklý sevgiden ötesi yok iþte.

Yüreðin kýblesinde tutuþan bir isyan

Sönmekse buz daðýna dokunduðumda ansýzýn

Solan gün gibi ve yüzüm

Yüzden geriye sayýp da sonunda vardýðým

Tek yüzüm sunduðum ve serdiðim ve sardýðým

Aþkýn halesi umuda dair bir bekleyiþ

Seviyorum iþte rüzgâr olmayý…