Bir gülüşün uzantısıydı gördüğüm
düşler: gözümse seğiren ve içim kıyılan oysaki razı gelmemiştim ansızın
gidişlerine.
''İtiraf ediyorum
Atalarımdan kalan
Bir avuç sevgiyle geçindiğimi
Beceremem yemek pişirmesini
Çocuklar bakmasını bir de
Ben şairim sevgilim…’’(Alıntı)
Düşlerden özet geçiyorum güne ve
ömre.
Sancılı bir veryansın olsam da
Ben kuşun kursağında kalan son
lokmayım
Hem Lokman Hekimdir kalemim
Sevgiyle d/okuduğum ve d/okunduğum
Her heceden arakladığımdır mazimdeki
hikâyelerim.
Sefilce süründüğüm bir yeryüzünde
Ayakta kalmasını da bildim ben
Bazen düşsem de yere
En güzeli idi uçmanın verdiği haz
Azımsansam da bir ömür
Yaktım gemileri gerçi öncesinde
Şimdisinde yüreğimi koyduğum
şiirlerden de öte
Yol yoktur, hem azizim.
Tamah edense vara yoğa, insan
Bense tahammül edebildiğimden öte.
Hicranın sancısıydı içimde seken o
kuş
Hoşluğun da ricası içine düştüğüm
boşluğun bir adım sonrası
Hicap yüklü bir kefe
Diğerine koyduğum nice sözcük küfe
küfe
Arz-ı endam edense gece
Rica üzerine erkenden konan yüreğime
Ve salmıştım kendimi resmettiğim
şiirlere.
Bir sarkacın salımı
Aşka itiraz edense yelkovan
Akrebin ise dünya değildi umurunda
Umarsızlığın yükseldiği
İmkânsızlığın sardığı
Kölesi olmadığım düzenden arda kalan
Tek duyguya meftundum ben
Belki de dünde unutulmuş yalnızlığım
Günde bürünürken bir dervişe.
Aksedendi hüzün
Bense bir ömür hayallere meyleden
Rüzgârın gücüne tutkun
Kimi zaman içime kaçtığım bir o kadar
suskun.
Hicreti günün
Şivesi anlaşılmaz kimi zaman yüreğin
İnatla söylenirken için için
İkazı olmadan seyyah mevsimin.
Hem yazdım hem güz
Hem şiirdim hem giz
Gönlün kubbesine konan son kuş
Kanadığı kadar öttüğüne pişman
Ölümü tetikleyen karanlık ve rüzgâr
Başım da ermemişti hani arşa
Arzı endam eden sair hece
Şimdi anlamıştım işte.
Anlamsızlığın kucağında
Ellerimden kayan ömre son bakışım
adeta.
Bilinmezdi içime doğan
Güneş batsa doğsa ne ki
Ufkun
Uğruna asırlarca beklediği
Bir kuşluk vakti doğmuşken şiir
İmsake teslim ettiğim sözcüklerim ve
ruhum
Hoştu edası elbet ömrün
Elem yüklü bir günde serpildiğimse
yalan değil
Mucidi idim acının
Müridi olduğumsa, sevdanın
Arka bahçesinde sekiyordu kalemim.
Seğiren gözümde saklı ise ilk ve son
bakışın
Nemalandığım kadar hasretinden
Çekimser bir aşktı içine düştüğüm
Hiç çekmediğim kadar kendimden
Çekim alanına varlığının daldığım
Üstelik kurtulmamacasına.