Anlatacaklarımdan İlginç Bir Şey
Bulacağını Sanmıyorum!
Anlatacaklarımdan ilginç bir şey
bulacağını sanmıyorum, ilginç olan insan kendini keşif etmedikten sonra ilginç
olanla ilgilenmesi mümkün değildir, kendimden biliyorum. Sadece gönül
koridorlarınızdan gezinerek az aydınlanmak amacım, karanlığıma karanlığa bir
ışık aradığım, bazen zaman kalmadı yetişemedim dememek için koştuğum, hayat
zamanla hızla geçerken bazen yetişmek mümkün olmuyor, alıyorum yeniden başa
hayatı başa da alınmıyor, kaldığım yerden usulca devam ediyorum. Bazen anlamak
zor olurken bazen hiç anlamamak, bazen koşmam gerekirken hiç koşamam, adım
atamamam, konuşmam gerekirken konuşamam ve susmam…
Günlük izlenimlerim böyle devam
ediyor, bunları kavrayarak belirgin bir duygu ile aydınlanmayı seçiyorum ve
izlenimlerim devam ediyor, hayat bana bakarken peşimden gel derken… Alışılmış
olan hayatın gelgitleri hüzünleri acıları, çileleri, sevinçleri, bir yumak gibi
önümde açıldıkça, ardın sıra birbirini takip ederek hüzün, ayrılık az dert
sonrasında mutluluk ve arkasında gözyaşı ile yuvarlanarak önüme seriliyor,
takip ediyorum usulca…Düzeni, düzene koymak telaşımız boşuna, hayatın düzeni
devam eder değişmeden, sadece içini hoşlukla doldurmak için kapısı açılır, yoksa
yeniden inşa için değil, sadece içi hoşlukla gülücükle doldurulur ve yollara
çiçekler ekerek yol güzergah güzelleştirilir bilirim…
Ben aşk diye tutturdum
Sen dersin yarın beni unutursun
Ben unutmak için sevmedim ki böyle
konuşursun
Bak gönül köşkümde sen oturursun
Seni sevince yaşamak güzel
Sen her şeyi bırak bana gel
Gel bana gönlümü dizayn et ver bir
el
Bilmem bu anlattıklarım dan ilginç
bir şey bulabildiniz mi? Duygularımda ki kilidini açarak ortaya serdim, ister
buna cüret deyin, isterseniz sizlerle buluşmanın neşesi deyi verin ne önemi var
sizsiz? Raflarda asılı saklı duracağına duygularım hislerim sancılar içinde,
edebiyatla serili olsun yollarda, bir beklentisi vardı, sizlerle buluşmaktı
buluştu ve huzura erdi neşeyle beni de sevindirdi.
Mehmet Aluç