Bir Söz –Kelime “Ýfade” Beyin Fýrtýnasý içinde Çözümlemek

“Ýfade”(Anlatým)

Ýfade ederken bir þeyi "ifade" edememenin sancýsýný çekerken, ifadesizliðin iç dýþ açýlarýnýn uyumsuzluðuna maruz kalmanýn sizde ne etkisi meydana çýkarýr. Bu çýkarma gün yüzüne çýkmasý bakýmýndan aydýnlýk eder mi acaba? Yoksa hiç söz etmeyelim mi kabaca?

A-Ana konusu bakýmýndan “ifade” yaný anlatým manasýyla ele alýnýnca anlatamamanýn sancýsýný çekmek çok zordur. Elinde bir deste gül yâre sunacaðýn anda, beni bir deste gül ile kazanacaðýný sanýyorsan yanýlýyorsun sözü ile donup kalmak ne ise ifade edememek anlatmakta budur. Oysa o gün evlilik yýldönümüdür ve yârin unutmuþtur ve bu unuttuðunu belli etmemek için söylediði ifadesizlik kokan sözü ile karþý karþýya kalmaya benzer ki mahkemede ifade versen hakim karþýsýnda bu kadar zorlanmazsýn ve acý ýstýrap çekmezsin.

B-Benim anladýðým kadarýyla iki nokta arasýnda bir yere ulaþmaya çalýþýrken yoldan saparak ayrý bir yöne gitmek gibidir. Bu yanlýþ yola girmenin normalden geri dönüþ için daha uzun tasvir edilen þekli ile farkýna varmak veya varamamanýn eyvah kayboldum duygusu içinde ya da eyvah geç kaldým þimdi yanlýþ anlayacaklar þeklindeki, onlarýn yani bir an senin gelmeni bekleyenlerin o an suratlarýnda ki ifadesizliði görmek gibidir.

C- Cumbada oturan Ayla dün yolda gördüðü genç delikanlýnýn yakýþýklýðýnýn karþýsýnda bir daha karþýsýna çýksa bu duygularýný nasýl ifade edeceðini kendi içinde çalýþarak tekrarýný yaparken, kalbinde uçan kelebeklerin kanat çýrpýþlarýnýn etkisiyle sanki gökyüzünde uçuyordu kelebekler gibi.

D-Durakta bekleyen Dursun kendi içinde ”Sabahattin Ali’nin “Kürk Mantolu Madonna” eserindeki sözleri aklýna geldi."Hayatýnýn bildiðimiz ve bilmediðimiz taraflarýnda insana merak verecek bir cihet olmadýðý muhakkaktý” Sözüne karþý muhakkak ki merak edilecek bir tarafý vardýr. Belki yazar o an bu duygu ve düþüncelerini ” ifade” etmek yerine, kýsa yoldan eserine giriþ yapmýþtýr. Oysa az sonra karþýda þöyle alýmlý az utangaç gözleri mavi esmer bir güzel çýksa, insan onun hayatýna vereceði mutluluðu neþeyi hayal ederken gülümsediði halde, nasýl olurda hayatýn bilmediðimiz veya bildiðimiz halde bilmediðimiz þeklinde “ifade” edilerek, merak uyandýrmayacaðý bir tarafýnýn olmadýðý söylenile bilinir ki?  Oysa o güzelin peþinden giderek nasýlsýnýz demenin huzuru neþesi ile gülümseyerek” Teþekkürler ederim iyiyim siz nasýlsýnýz?” Demesinin sevinci ile insan bir anda kendini bir cennet bahçesinde bulmasýnýn sevinciyle, nasýl bazý þeyler bize merak vermesin, merak uyandýrmasýn ki? Böyle bir þeyi söylemek ifade etmekten kaçýnmanýn diðer bir adý olsa gerek.

E- Engin ortaya çýkmayan duygularýn “ifade” edilmemesi üzerine kendini okumaya vermiþti. Oysa az sonra sevdiði Ela yanýna gelecek ona yine duygusuzsun üstelikte beni sevdiðini söylerken bu duygusuzluðunla bir þeyi “ifade” edemeyiþine karþý bende sana karþý “ifade” dolu bir söz söyleyememenin sancýsý içinde kalýrken seni üzmek istemiyorum, demesinin karþýsýnda, bir þeyleri “ifade” etmek için, sade bir dille yazýlmýþ romanda birkaç parça söz arýyordu… Oysa okuduðu roman yazarýn duygularýný “ifade” ettiði þekliyle okuduðunu bir an unutarak, sayfalarý aleladede karýþtýrmasýnýn akabinde kapýnýn zili çaldý. Gelen sevgilisi Eda idi, þimdi “ifadesiz” gözlerler onu karþýlamamak için, içten kendisine baskýlar uygularken karnýndaki acýlarýn verdiði basýnçla, arkadan hava kaçýrýrken þimdi bunu nasýl “ifade” edeceðim diye, ”ifadesizlik” dolu bakýþlarla ara koridorun penceresini açarak, kapýya doðru yürüdü.

F- Farklý duygu ve hislerle sizin de cevabýnýzý bekliyorum. Farkýndalýðýn farkýna varmak ayný duygu ve hislerle bir cevap bulmak sunmak adýna diyorum vesselam, selamlarýmla.

Mehmet Aluç