Mükedder
.
Doğsa da şemsinde gönlüm her seher,
Didende seyahat nâra sırattı.
Sukutuhayalim; o eşsiz güher,
Ömrümün encamı gelmeden battı.
Seni sevmek bazen buzda gezmekti,
Bazen iştiyakla lavda yüzmekti,
Zırhın altındaki teni sezmekti.
Hünerdi anlamak, ince sanattı.
Sevdan vebalimdi; çilen sadakam.
Değişmedi meylim geçse de hengâm.
Sebeb-i icadı ben olsam ne gam!
Neyleyim; bu derdi Mevlâm yarattı.
Şahidim olsun ki her dem, her ferda;
Sana ait bu kalp ey şah-ı verda!
Leyl-i matem kesen fâni diyarda
Hasretin hançeri canı kanattı.
Feryad-ı figandan yok başka çarem.
Hazangâhtır gönlüm şimdi canparem.
Elveda demedim; korkma mehparem.
Ruhum ile ruhun yan yana yattı.
Mücella Pakdemir
(
Mükedder başlıklı yazı
M.Pakdemir tarafından
2.03.2022 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
