‘’Yalnýzlýk hiç de tanrýsal deðil, görkemli deðil. O yalnýzca geçmiþle
gelecek, ölümle yaþam arasýnda kocaman bir karanlýk nokta.
Geçmiþi ve geleceði olmayan, ölümle yaþam arasýnda irinli bir
leke yalnýzlýk denilen.’’(Alýntý)

Düþlerin tarhýnda yaþamýþlýðým ve her müþküle düþtüðümde meþgule verdiðim benliðim.

Kýyýlan.

Kýymete binen.

Nihayetinde kýyama durduðum.

Mutlak yargýlarý var insanoðlunun ve yargýsýz infaz edildiðim elbet þüheda mazimin de günbegün tekerrür ettiði…

Bir izdihamsa bunca duygu.

Rüþtünü ispatlayamadýklarým ve de:

En çok da sarkacýn aralýksýz devindiði ve iþte sevginin rozeti yakamda takýlý aklýmsa dünde belki de kýrýk tekeri döngünün ve aralýksýz kýrýlan kalbim ve kat çýktýðým hüzün merdivenleri.

Ýflah olmaz bir hayalperesttim ben bir zamanlar ve bu zamana öyle bir geldim ki tüm bilinmezleriyle içimde saklý denklemlerin elbet defolu addedilen yüreðim nihayetinde binlerce parçaya bölünmüþ ve iþte rüþtünü ispatladým ben büyüyen hüznümün.

Uyruðum mu?

Uyduruk bir günce mi yoksa insanlarýn sunduðu?

Bense hakkaniyetle þerh düþüyorum hayata ve destursuz giriþmiyorum hiçbir iþe ve bir imla hatasý olduðunu bilsem de aþkýn, yüreðin alyuvarlarýnda akýyla da yüzümün, kanýmýn basýncýný sözcüklerle dengeliyorum bazense tansiyonum tavam yapýyor ve düþen þekerimle kendime en lezzetli pastayý fýrýna atýyorum ve üzerinden dumanlar tüten avuç avuç sözcüklerimle ve imgelerle süslüyorum yerkürenin yüreðini.

Aciz addedilen benliðim.

Ayyuka çýkan hayallerim.

Bir o kadar gerçekleri gerekçeleri ile sunabildiðim.

Gayrý safi milli hasýlada bütçe açýðý veren finansal hesaplardan da baþýmý alamazken ali cengiz oyunlarýndan mustarip kendi yaðýmla kavruluyorum iþte ve yaðmalanmýþ yüreðime dikenlerini batýrýyorum gül mizacýmýn.

Kanayan eklem yerleri þiirlerin.

S/üzülen sözcüklerim.

Azýða aldýklarým.

Azýmsandýðým.

Arz talep dengesini ise asla koruyamadýðým…

Aþkýnsa bir rahleye serili olduðu gerçeði ve hayata aþk ile bakmanýn en mümkün anýnda saklýyým ben ve içimden geçenin alt yazýsýdýr sessizliðimi en azýndan yazarken sonlandýrdýðým.

Bir þiirsem þiar edindiðim duygular.

Bir rota isem çizdiðim ellerimle bazen nüktedan bazen evhamlý ve çürük düþlerin kovuðunda saklý hasreti gibi hem öykündüðüm hem içerlediðim hem de içtiðim cümle cümle…

Ve de mevsimin kýrýk fay hattý hani ilkbahara ulaþtýðým Martýn ilk günlerinde Mart kedilerinin dahi isyan ettiði düzen ve onlar sadece mutlu insanlarla yaþamayý dilerken biz insanlar hüsranla yaðmalýyoruz birbirimizi yetmiyor bombalar yaðýyor masum insanlarýn ve çocuklarýn üzerine.

Havada barut kokusu var.

Yerlerde kan izi.

Yükseklerde homurdanan gök kubbe.

Allah’ýn gazabý da yaðdý yaðacak iken zalimin üzerine.

Bir zümreden ziyade bir hüviyet insanlýk.

Bir iklimden öte cehennem azabýnýn yaþandýðý yaþatýldýðý düzenek.

Feraha çýkmanýn meali elbet dualarda gizli elbet feryadý dinmiyor mazlumlarýn ve kürediðimiz kadar da küskünüz birbirimize en çok da çocuklar mutsuz ve yalnýz ve inanýlmaz canlarý yanýyor…

Güne güzel baþlamanýn diðer adý iken bir bardak çayda demlendiðim ve mutlu hissettiðim bir güne uyanmanýn peþi sýra televizyonu açýp da kanser hastasý çocuklarýn bir hastaneden baþka bir ülkeye baþka hastanelere nakledildiðini görünce boðazýmda kaldý çayýn yudumu.

Diðer bir kentte göç edenler ve çocuklarýn ailesini kaybettiði haberi ve hava o kadar güzeldi ki bu gün ve insanlar þen sesleriyle sokaklarý arþýnlarken bir kere daha anladým vatanýnda topraðýnda huzurla yaþamanýn ne denli önemli olduðunu.

Yiten insanlýðýn ardýndan…

Yatýya kalan zulmün peþi sýra…

Ýçimden gülmek gelmedi bu gün ve içimdeki sýzýyý ancak dindirebildim ve biliyorum da bu acýlarýn bu yaralarýn kolayca sarýlamayacaðýný ve sarýldýðým kadar kendime ve Rabbime ve kalemime ve sevdiklerime…

Rabbim sen çýkar tüm insanlarý feraha.

Bir rozet deðil insanlýk bir rütbe hiç deðil.

Sevgi ve saygýnýn eksik olmadýðý yaþama hakký insanlýk ve tüm dünyanýn da barýþa ve mutluluða ve huzura ihtiyacý varken zaten bir virüs belasý yüzünden bunca insan ölüp de bunca acýyý hep beraber yaþamýþken dilerim ki bir an evvel bu anlamsýz savaþ sona erer…