Symphony No. 44/1
...


unutacağın ilk şey verdiğin sözler

belki biz yaşamadıklarımızı özlüyoruz


ses ve söz bir enerji ve frekans 

belki de varlığımız ve madde yok


ruhumuz arap saçı gibi olmuş

ya da en azından 

evren içinde dolaşan biri tecrübe 


her birimiz acı çekiyoruz

kendi cehenneminde yaşıyoruz


çünkü biz tanrıyı zorluyoruz 

ezeli yalnızlığımızda 


duvar gibi geciyoruz - birçok - kez

ama hepsi ayrı bir yanılgının içinden


ancak ellide biri bizi anlayacak

onlar asimile edilemeyen ruhlar


kandırmayalım kendimizi

her şey geçer nefes yoluyla

terleme veya benzeri şifayla…




( Symphony No. 44-1 başlıklı yazı Mikail Dede tarafından 18.03.2022 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.