EL
OLDUN
Dokundukça
yürekleri inleten
Kalpten
kalbe uzatılan el oldun!
Sevilmeyi
ve sevmeyi anlatan
Duyguları
seslendiren dil oldun!
Gurbet
elde yürekleri dağlayan
Gece
gündüz hasret çekip ağlayan
Yol
gözleyen mahzun gözde çağlayan
Damla
idin ırmak oldun, sel oldun!
Bakışıyla
duyguları zıplatan
Kokusuyla
yürekleri hoplatan
Gülistanı
bana tek tek toplatan
Aşk
uğruna yediveren gül oldun!
Seven
kalbe ölüm yoktu karada
Acı
yoktu, kabuk yoktu yarada
Zaman
denen rüzgâr esti arada
Seni
benden kopartan bir yel oldun!
Söylediğim
her bir söze kanardın
Olmayacak
hayallere konardın
Gurbet
elde için için yanardın
Zaman
geçti, yangın söndü, kül oldun!
Coşari
der yaprak düşünce yere
Akmaz
olur suyu kurumuş dere
Şimdi
aşka, şimdi yorgun kalplere
Uzaklardan bakar oldun, el oldun!
07.04.2022/Samsun
İbrahim COŞAR