Düş taksimlerinden inşa ettim ben
gerçekleri.
Ben öyle bir düştüm ki…
İçine düşülesi bir aşktı düşlerimden
ördüğüm
Nevbahar’ı ömrün ve güncem ve öznem
İltifat etmedim içimdeki çocuğa…
İltifatlar etmedim yalnızlığıma ama
İltifatları bir bir sıraladım
sevdiklerime hatta yabancılara
Kendime yabancıydım ama
Olmadı işte içim hınca hınç dolu
Olmadı işte çünkü öfkeliydim kendime
Dünde kalan hayallerim
Kimisi çalınmış
Yüreğin güncesi asla da olmadı alıntı
mahiyetinde.
Ama alındım ben çok alındım:
En çok da sevdiklerime.
Başıma atılan taşları topladım tek
tek yerden
Uzattığımsa sıcacık fırından çıkmış
ekmek niyetine
Ve düşürülen yere:
Haşa Rabbim ben sadece dost bildim
ekmeğimi uzattığım kimse
Aşka şerh düşense içimdeki dilek
Aşka âşık bir seferi
Hassas yüreğim
Gel-geç sevgilere paye vermeyen
kimliğim
Hatırşinas bir gölge olmalıydı
peşimden gelen…
Hatırına sevginin takip ettiğim yine
kendim
İmgelerin gücünde saklı bir güç ve
göç beni benden eden
Göç mevsimimdi her gece
Gel gör ki karanlığın ve düşmanın öç
aldığı
Önümdeki yol illa ki aydınlık olmalı
iken
Ben ve ilkelerim ve yolumu aydınlık
kılan
Elbet içimde saklı o İlahi İklim
Aşkın şiarı yüce Rabbim
Şems’in rüzgârı ah, beni benden eden
Ve nice mucize nice tevafuk
Hoş görülü olmalıydım madem ezelden
Hoşlukla yaşadım ve sevdim.
Bir milattı bazen içimde çöken köprü
Ve altından da çok suların aktığı:
Dünü dünde bıraktım
Günde saklı hüviyetimle diktim tek
tek söküklerimi
Lakin ben ne terziydim ne de afaki
bir gülüşle
Kapadığım çirkinlikleri yeryüzünün
İmha edemediğim kadar kötülüğü
İma ettim sözcüklerimle kapıldığım bu
hoyrat rüzgârı
Düş gücümde saklıydı gerçekler
Düşler ve gerçeklerin arasındaki o
ince çizgi
Ne deliydim ne veli
İman gücümle sirayet eden cennet
bildiğim iklimi
Bahşeden elbet Rabbimi
Gördüğüm her yer herkes her şey
İçimin mimarisi
Dışımdaki hazanı görmezden geldiğim
İliklerime kadar sevdim ben hayatı ve
Rabbimi
Taş atanlara uzattığım ekmek gibi
Üç kere öpüp de başıma koydum rahmeti
Neyse bana sunulan
Neyse sunduğum
Görünenden çok öte saklı tutulası
içimde
Tokalaştığım kaderin de yüzü suyu
hürmetine
Elbet şiirlerdi daha da çok
sevebilmenin meali