Düþ salkýmlarý belli ki ihanetin belgesi ve gerçeklerin yüz ölçümünde saklý düþler.

Kâinatýn konçertosu söz birliði etmiþ kýrýlgan kuþlarýn bir aðýzdan söylediði o þarký elbet yeryüzünün sefasýný süren gün ýþýðý ve bizler geceye teslim ettiðimiz ruhumuz ve vücudumuz sonra da ayýkladýðýmýz kýlçýðý biten günün ve biten ömrün de hitabesi iken þiirler.

Tozlu yollarý efkârýn.

Talaþlý yollarý marangoz dükkânýnda sesi kesilmeyen aletler ve de hýrdavatý yüreðin.

Öykülerim var.

Öykündüðüm dünüm var ama…

Asla telaffuz etmeyeceðim þüheda mazimi varsýn dünde kalsýn her þey varsýn dünde kalsýn baþarý addedilenler ve iþte baþtan yazýyorum hayatý ve hiç olmanýn da meali iken varlýðýma denk düþen sözcükler.

Lal bir alfabeyim ben ritim bozukluðu ile rüzgârýn alt ettiðim yine kendim ve tahammül gücümün sýnýrlarýný zorladýðý.

Keyfimin de kâhyasý iken birileri.

Bir olmanýn birlik olmanýn tekabül ettiði ise cümleler ve mutluluða sirayet ve de riayet eden.

Düþ gücümle sektiðim sözcükler bir günü köþeli paranteze sýðdýrdýðým ve yýkýmý umudun ve yitimi sevginin ve her hâlükârda kolayca sevebildiðim.

Doz aþýmý sevgimden zehirlenmiþ kimisi.

Seferisi sözcüklerin, seyyah imgeler hýçkýrýrken bir derviþ gibi s/alýnýyorum gecenin ikliminde taþ taþýmasam da kollarým yoruluyor gel gör ki kollarýmý açmaktan da asla imtina etmiyorum.

Bir ritüel gün ve devinen gece.

Haþmetli yenilgiler saklý sýr küpü künyemde.

Husumet ya da hýrçýnlýk yüklü kara bulutlar ve beklemedeyim yaðacak rahmetin küpümü doldurduðu.

Nazý niyazý dinmeyen esinti.

Þehla gözleri gök kubbenin ve týrmandýðým göðe dayalý merdivenlerin basamaklarý…

Her yürek bir yýldýza denk düþen ve ben Zühre Yýldýzýyým.

Mehtaba âþýk bir bulutum belki de ufkumda bekleyenin mahiyetini bilmesem de yarýna kurduðum saatim ve iç sesim.

Rüzgâra aðýtlar yakýyorum ve anýyorum dünümü ve adaklar adýyorum reþit kýldýðým sevgime.

Gün yüzlü seyyah yolcu.

Gece gözlü kadýn ve simasý tanýdýk þiirlerin.

Bentler aþýlasý.

Büyüler bozulasý.

Hazan kükreyen.

Kürediðim önüm ve kürek kürek attýðým talaþý tozu ömrün.

Bazen set çekenler var önüme bazen rest çektiklerim.

Þerh düþtüklerim var günüme bazense yürürken yüreðimin baðcýklarýnýn çözüldüðü.

Kümelenmiþ bulutlar gibi insanlar bazen karalayan.

Kuðu kuþu gibi ördekken güzelleþen.

Ýç sesimde kardýðým duygular var ve bet sesli dýþ sese söylendiðim bazen sessizliðim ile revaçta olduðum bazen susup da kalemimin konuþtuðu ve yüreðimi ihya eden insanlar var kim olduðunu izah edemediðim hatta görmediðim duymadýðým tanýmadýðým ve sözcüklerden deþtiðim ve yaldýzlý yolu þiirlerimin.

Tebessümler ektiðim yüreðin kýrsalý.

Tahakküm yüklü karanlýðýn ihracý.

Ýhbar ediyorum kötüyü Tanrýya ve haciz gelmiþ dünüme köpürüyorum ve elimden kaçan fýrsatlarý unutup kaleme tünüyorum ve türetiyorum binlerce cümle.

Bir cürüm bazen çevremde hâsýl olan.

Hüküm verenlerinse foyasý ortaya çýkýyor ve baðdaþ kurduðum o iskele elbet ruhumun mimarý yüce Mevla’m ve angaje eden sözcükler bazen elimine ettiðim bazense resti çektiðim.

Ben kayýp bir iklimim aslýnda dünümü gömdüðüm.

Ben bariz coþkuyum günümü sevdiðim.

Ben hayalperestim ruhumsa umuda tutuklu.

Aþkýn Ýlahi Sýrdaþý Yaratan sayesinde aþtýðým engeller dünden günüme eriþen ve nice þey dünde kaykýlmýþ bir eksen ve evren içimin de dilemmasý ve mutluluk özürlü ruhumu öldürdüm umuda bandým varlýðýmý bazen þekerleme tadýnda bazense tuz serptiðim bir mýsýr koçan gibi kemirdiðim belki de bileðim ve diþ izimle hâsýl olan bir saat: akreple yelkovanýn birbirine girmediði ve sabitlenmiþ bir zaman dilimi…

Doðum ve ölüm.

Dün ve gün.

Güdüm ve gücüm.

Sýrnaþýk rüzgâr sýrnaþýk hüzün kapýldýðým aþk ve lenduha gölgeler.

Envaý çeþidi duygularýn en çok acýlarýmdan beslendiðim ve hüzün denen çeþmenin aralýksýz akan suyu bazense yaþlarýmla dolan yüreðim ya da temizlediðim tüm karanlýk ve çamur her nasýlsa üstüme atýlan ama üstüme alýnmadýðým ve atýfta bulunduðum bir þarký iken sahibesi olduðum yaþama sevincim ve iþte ben günde seriliyim ve içimde yap-boz oynayan þen çocuk ve her ne kadar yetim olsa da ona sahip çýkan Ýlahi Güç…

Güç bela dönendiðim ve donandýðým duygulardan inci taneleri dizdiðim boynumdaki þah damarýndan yakýn olaný ben bir ömür hep hep güçlü bir þekilde hissedip sadece O’ndan istemiþken öyle ki istemediklerimi bile doðru zamanda bahþeden ve nükseden huzurum ve hayata baðlýlýðým…

Bir þiirsem henüz yazýlmadýðým.

Bir romansam yaz yaz bitmeyen.

Bir hikâye ise içimde saklý yüzlercesi.

Rotamsa Ýlahi Iþýðýn gösterdiði istikamette…

Ve iþte dünümden de dündeki baþarý ve yenilgilerimden arýndýðým ve tünediðim umut çeþmesinde aralýksýz nükseden o sevecen gün ýþýðý öyle ki geceyi bile dilen gözleri ve sevginin þefkati ve rahmeti ile yaþadýðým þu kýsacýk zaman diliminde yani kýsacýk bir ömre sýðdýrdýklarým ve sýðdýrmak istediklerim ve tevazu yüklü gönlümle içimde esen fýrtýnalarýn dindiði ve zýpkýn yemiþ yüreðimden kalan her zerre ile daha nice þiire gebedir içsel yolculuðum ve günbegün büyüyen bir sevinç ve yaþam coþkusu eþlik eden kâh hüzün kâh umut asla yitmeyen ve yitirmeyeceðim iyi niyetimle gözüme kestirdiðim sonsuzluðun yolcusu ve müridi iken…