Sevgili günlük;
Bugün kurak diyarların resmini çizdim
Büyüklerin tükettiği doğayı,
Annem duvara astı görünce
Ölen dedemin fotoğrafı vardı öncesinde,
Bu da doğanın cenazesiydi fikrimce,
Bugün ölü resmimin altına
Kurşun geçirmez kalemimi bıraktım
Sulu göz boyalarımla birlikte,
Bugün on yüz beş kere gözyaşı biriktirdim!..
Sevgili günlük;
Bugün masallar diyarına ışınlandım
Büyükler kendini avutuyormuş, anladım.
Mutlu sonla bitmiyormuş her çocuğun hikayesi
Olmuyormuş başlarını okşayan bir annesi,
Gökten elma yerine ne düştü dersin
Yarınlarını yok eden şeyler, iyi bildin.
Onlar saklambacı hiç anlamamış,
Büyükler her şeye göz yumduğu için
Saklanacak yerleri bile kalmamış,
Savaş önce sobelenen çocukları almış
Geriye sadece barut kokuları kalmış,
Ne kapılacak bir köşe vardı
Ne çalınacak bir kapı
Açamadı hiçbirini bezirgan başı,
Bugün yirmi yüz beş kere korku biriktirdim!..
Sevgili günlük;
Bugün kurdelemden yakaladı beni bahar
Elim sende deyip kaçtı bir rüzgar,
Mızıkçı dalgalarla ip atladım,
Uzaklarda bir yerde amiral battı
Hacı yatmaz bile gülmekten yerlere yattı,
Anneme benzeyen tüm çiçekleri topladım
Her yeri gökkuşağından umuda boyadım,
Bugün sonsuz yüz beş kere sevgi biriktirdim!...
Ben, dünyayı cebinde biriktiren çocuk
Ben.. yani kumbaracı çocuk!..
Aslıhan Savaş
(
Nisan Güncesi başlıklı yazı
saklı bahçe tarafından
21.04.2022 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
