Düþlerim, diyorum düþlerim…

Kesitsiz ve de kasýtsýz…

Mevsim belliyorum her yeni günü aslýnda gün belliyorum mevsimi aslýnda iç içe geçmiþ zaman ve duygular ve de menfi müspet yorumlar bekliyorum akil adamlarýndan ve kadýnlarýndan ve kaldýrým serçesi yüreðimle konduðum dal ve sokaklarda yaþanýrken hayatlar evcimen yüreðimle evdeki huzuru hiçbir þeye deðiþmeyeceðim elbet huzur addedilen bazen hüzünse bazense hazan bohçasýnda yeryüzünün yamalý sözcükleri de bohçaya eklediðim.

Mutlak bir mutlakýyet.

Bir isyan bazen.

Ýhtilal yapan gececi gölgeler ve ihbar ettiðim zalim ve iblis ve münafýk aldýrýþ etmeden yaþayanlara inat inancýmla tüm güzellikleri içime çekmek adýna…

Nefesimi saklý tuttuðum.

Nefesimi boþ yere tükettiðim…

Nefsimle olan savaþýma küçükken baþladýðým ve parmak arasý yalnýzlýðýndan ayaklarýmýn bazense ellerimden dökülenler…

Kaydýðým zemin.

Kaykýldýðým kayrasý dünyanýn.

Karambole giden ömür ve iþte silahýmda kalan son kurþunu þiire sakladýðým…

Bir þiirsem kolluk kuvvet imgelerin.

Bir sözcüksem ya da içi boþ âþýk yeter ki þiirlerim korusun beni demeyi ihmal etmediðim ve ihlal edilmiþ sýnýrlarým.

Ýzdihamý yüklenmiþ evren ve gönlümün efendisi sözcükler ve ruhumdaki kat izi doðaçlama sevip yaþarken yazmaya durduðum bir metni ya da þiiri aralýksýz ütüleme ihtiyacý hissettiðim ve döktüðüm yaþýn haddi hesabý yokken aralýksýz buruþan boþ beyaz sayfada asýlý duran o zemin.

Hacizli yürekler.

Katledilmiþ ruhlar.

Kat çýktýðým gök kubbe nihayetinde Rabbime ulaþtýðým.

Bir meddücezrim belki de hatta alametifarikasý gerçeklerin ve her farkýndalýk kazandýðýmda açýlan kördüðüm.

Kopçasý kopmuþ göðün bense düþerken yerkürenin ta çekirdeðine ve her çekirdek çýtlattýðýnda komþu kadýn belki de kaynayan dedikodu kazanýndan düþen payýma…

Paye vermesem de kötüye.

Pazen geceliðimden dökülse de yýldýzlar.

Palazlanmýþ yüreðimse baþa almýþken hikâyeyi.

Çýt kýrýldým olduðum zamanlardan güne damgasýný vuran ve her alýndýðýmda yüzümü astýðým duvardaki tek leke iken elimin de izi kalmýþken duvara çentik atan bir kalem gibi diklendiðim bazense daraldýðým bazen direndiðim bazen duraklama devrine denk düþtüðüm içimin mekanizmasý.

Yüz ölçümü el büyüklüðünde.

Yürek geniþliði dünya gibi.

Gözümde büyüttüðüm kimse beni bana düþman kýlan.

Yüreðime iyi gelen kimse ansýzýn kimyamýn deðiþtiði bazense sevginin doz aþýmýndan zehirlenme tehlikesi geçirenlere bol bol nefret püskürten zebani.

Bir kýyýmsa uðradýðým ve ben bunu ömre yayýp da kýyama durduðumu sanýp aslýnda kendime eziyet yapmýþken.

Okunmamýþ bir roman gibi bazen kazan kaldýrdýðým.

Bazense sonlanmayan bir roman gibi yaz yaz olduðum yerde saydýðým ve iþte iklimin güncesi iken hayli soðuk bir günün ertesinde Nisan güneþine duyduðum hasretle sabahý zor ettiðim.

Geceden damlayanlar ve yüreðin kýyýsýna vuran sözcükler belki de duygularýn haþmetinde ansýzýn solan bir çiçek gibi mezar taþýma yazýlacak en uygun metni yazana kadar da zaman vermesini dilediðim Yaratan ve her halükarda anlatacaklarýmýn bitmemesinden mi nedir biteviye baþa sardýðým bir kaset gibi içimin rüzgârýnda göðe astýðým isyan bayraðým ve rüzgâra kapýlýp da uçarken hala sonlanmayan kendimi arayýþým.