Mahcup bir renktim öncesinde alenen savsakladýðým iç sesim sönmeyen sevgim bir de telaþla sevdiklerim.

Ýklimlerden urban.

Aþkýn yenik düþtüðü.

Þehrin sistematik yalnýzlýðý.

Oysaki kalabalýktý uzmanlarýn þerh düþtüðü uzamýnda þehrin bir uzuvmuþçasýna bir araya asla gelmeyen o iki dik yakasý þehrin.

Memba suyuydu belki de kesilen.

Ya da çökmüþ þebeke sistemi þebeklerin ve þaibeli sözcüklerin esintisinde salýnan alacalý bulacalý düþler misali geçkin kadýnlar geçkin simalar geçimsiz âþýklar ve ölü sevdalarda can veren mevtalar.

Kalburüstü bir aþka meyletmiþken oysa cihan:

Uzamý bir sevda masalý iken þehrin.

Uzun uzadýya da sevdi mi insan.

Uzun ve yorgun masallarýn baþþehri içtimada þair nöbette kalem, isli kale duvarlarý ölü bedenin belleðini tarayan bir radar misali iken yürek ve kürediði kadar þair önünü yetmedi: tünediði kabri oysaki mutlu mesut yatarken yataðýnda yer yataðýna uzanan hayalleri ile hemhal aþkýn aksi neferi sevdanýn ýlýman bir mevsime de meyletti mi insan.

Teferruat dolu bir gün ne ki özet geçilesi, o uzun uzadýya biçeminde ömrün biçimsiz bir kaftan ve cüssesi yerlerde sürünen bir hayal gibi cübbesi ile þiirden bir hikâyeye bir romandan bir masala seken kordan ve közden o kurþun kalem mademki ulemasý mademki ulaðý þairin…

Çýtý dahi çýkmazken öncesinde.

Çat kapý aþk hak getire.

Mevsimlerden nezle olmuþ bir ilkbahar þöleniç

Miadý dolmuþ kýþýn cüreti.

Mizansen ise her mevsim hele ki bir günde sayýlý geçiþle sayýsýz mevsimi yüreðine sýðdýrdý mý da þair…

Öte yandan komplimanlar sunan ilham perisi aþkýn da nevasý nüvesi.

Duayeni olmuþ bir kere hüznün kenetlendiði kadar yürek ve kalem ne kene ne kinaye ne sýradan bir hikâye ve iþte örülü saçlarý þiirin hele ki meddücezrinde evrenin þerh düþülesi hayaller zincirinde.

Hem ölenle de ölünür, azizim dercesine…

Azadesi ömrün.

Anka kuþu ruhundaki külün.

Müdavimi de oldu mu insan eðer ki bir gülün…

Hele ki ismiyle müsemma mizacýnda saklý gül bahçesi dikenlerini dahi sevebildi mi de insan kýrýk olsa bile dalý ve iþte hala ayakta ve dimdikken de baþý diklendiði kadar kadere ve zalime ve iblise…

Künyesinde de saklý iken diðer ismi.

Külliyen yalan olsa ne ki zemherinin üþütmediði…

Gel gör ki en çok sevgisizlik ile ürperen teni ve bedeni ve tini ve titri.

Göðün kodaman kanatlarý.

Yerkürenin hem misafiri hem hikâyesi.

Mizacýnda da yaþattýðý kadar iki ismini hele ki o iki isim de birbirine taban tabana zýt oldu mu…

Sýcak bir duygunun telaffuzuna eþlik eden bir gül.

Ve yýldýzlar kadar uzak iken mutluluk ve buz kesen yüreðin nidasýnda saklý iken o donuk ruh bakýþlarýnda dahi yaþatabilirken uzaklýðý aslýnda þairin kendi içinde saklý iken o t/uzaðý elbet gülün þerefesi elbet yýldýzýn kuyruðu kaydýðý kadar Samanyolunda ve de âþýk olduðu kadar þatafatlý mehtaba…

Ha Gül ha Yýldýz:

Küskün mizacýnda saklý iken hýz kesmeyen duygularý:

Aþkýn külliyesinde saklý bir cennet bahçesi hele ki o bahçenin de adý iken, ANNE…