Muteber bir imge olmayý dilerdim ve de mülayim ve çetrefilli yollarýndan gitmeyi erteledim insanlarýn bir o kadar mutluluðum engellendi ama ben pes etmedim pasladým duygularýmý meleklerime, akýl melekelerim ise akla zarar bir hýzla alçalýp yükselmekte.

Sözcük ambarým ve de:

Heyhat, sevgili günlük!

Seferisi olduðum yalnýzlýk ve iþte sandýk dolusu sözcük, sevgili dostum!

Aþkýn þiarý isen bense þiirlerin ve aþkýn müdavimi, sevgili bayým!

Dertop olmuþ ithamlar var üstüme sýçrayan ve nazenin varlýðým eklenmiþ nadide sýfatlar hayatýmýn ilk çeyreðinde ve iþte yola düþtüm yeniden baþým da yana düþtü ve koruyucu meleklerim yakamdan çekiþtirdi:

‘’Baþýný dik tut!’’

Ýçimin izbelerinde dahi ýþýk var ve ýþýldayan gözlerim ve senin gözlerinde kaybolduðum o gün: yoksa o da bir rüya mýydý gözüm açýk gördüðüm?

Ve kulaklarým uðulduyor ve tansiyonumu ölçüyorum: 12’ye 9.

Özümsediðim ne varsa yediðim yemediðimin de beni beklediði ve illa ki bekletiyorum tüm ana besinleri bense babacan bir yürek tarafýndan besleniyorum: elbet sevgiye eþlik eden bilumum acý.

Acý sevmem ama acýlarýn açýsýna pek yatkýndýr yüreðim.

Siman tanýdýk üstelik.

Þiarýnsa bildiðim kadarýyla aþk ve aydýnlýk ve bilmiyorum inan ki bilmiyorum kiminle konuþtuðumu ve hülya denizinde dipçiði acýtýyor canýmý elinde o zýpkýn vurgun yiyorum iþin tuhafý denizle aram hiç iyi olmadý.

Sedanter bir hayat sürüyorum bu yüzden spor yapmak olmazsa olmazým.

Þifa bulduðumsa gözyaþý ve sevgi ve iþte rüzgâr yine tersten esiyor.

Nemalandýðým nice duygu ve güne kült bir mizaçla baþlýyorum aþkýn þapkasýný geceden örüyorum derken þapkadan devasa bir tavþan çýkýyor ve diþleri protez doðal olarak havucu kemiremiyor ve uyanýyorum ve tabaðýmdaki salataya dikiyorum gözümü sanýrým uykumda acýktým gel gör ki uyanýkken de fazla þey yemem elbet duygularým giriyor iþin içine…

Açýlandýramadýðým bir ölçek duygular.

Acýndýranlar var.

Ýçimi açtýklarým var ve al iþte baþýma ne iþler açýlýyor.

A kiþisine söylediðim cümleyi B kiþisinden duyuyorum.

Ýçimden geçeni alt yazý geçiyor televizyon oysaki televizyonun kulaklarý saðýr bense fýsýldarken derken kapý çalýyor sanýrým alt komþunun yine caný sýkýldý ben bir koþu açýyorum ve kapýda kimse yok.

Elbet nidalarým sürükleniyor yerlerde ne de olsa gürültü kirliliðine kurban gidiyorum ve tüm sessizliðimle ve tevazu yüklü ruhumla yaþarken gürültünün çalgýsý çengisi ve Çingene kadýn hurra dalýyor bacadan içeri iyi baca týkalý ve kapalý týpký yüreðim gibi kilitli kapýlar kindar iblis ise geviþ getiriyor bir koþu gidiyorum arka odaya ve dua kitabýný kaptýðým gibi geliyorum derken telefon çalýyor ve meþgule veriyorum aslýnda müþküle düþtüðümde aradýðým kimse meþgule verirken mümkün mertebe akýllý cihazlardan uzak duruyorum ki aklýmý yitirmeyeyim…

Gözüm açýk kulaklarým da.

Birileri üç maymunu oynuyor bense gerçeklerden taviz vermiyorum asla ve gerekçelerini de sunacakken perde kapanýyor iyi de ben henüz sahneye çýkmamýþken kim çaldý rolümü kim çaldý?

Üstelik rol de deðil bire bir örtüþtüðüm o mizansen ve replikler.

Ýçimdeki dalgalar köpürüyor ve kulaðýna fýsýldýyorum meleklerimin oysa onlar o kadar masum ve sevecen ki içim yansa bile ses etmiyorum içim yana yana Rabbime yakarýyorum.

Her rengin ayrý yeri var evrende.

Ben de bin bir rengim.

Ve düþ otaðým ýsrarla düþ gördüðüm ama uyandýðýmda unuttuðum belki de tam tersi.

Gözüm açýk düþler gördüðüm ve gözüm kapalý sevdiðim.

Bir rüya ya da deðil gördüklerim ama ben gerçeðim gerçeklerin sarmalýnda gerçekçi varlýðýmla gerekçelerini dahi sunabildiðim duygularýmýn.

Sevdiðim kadar minnettarým iklime.

Sevdiðim kadar da insanlarý kendime olan saygýmý koruyorum ve asla arz-talep iliþkisi aramýyorum severken çünkü o kadar eminim ki severken ve…

Sevilmenin de rabýtasý iken anbean Rabbime yaklaþtýðým üstelik ilk günden beri ve çok sevdiðim biri aynen þöyle diyor:

‘’Yalnýz kalmaný isteyen yüce Mevla çünkü senin dünyanýn kiriyle kirlen istemiyor ve temiz ruhunla seni sevip koruyor yoksa an itibari ile böyle temiz kalamazdýn.’’

Yalnýzlýðýmý iliklerime kadar hissederken ansýzýn hâsýl olan huzur ve umut elbet yakardýðým kadar da yakýným Rabbime ve insanlardan aldýðým her darbe ile yeniden güçleniyorum görünürde aciz ve yalnýz addedilirken mademki beni seven, bilen ve koruyan biri var…

Sevginin de acýnýn da ýrký yokken manen haiz olduðum zenginlik beni illa ki tepeye taþýyor üstelik dibi gördüðüm eminken ve iþte ansýzýn hâsýl olan o ýlýk esinti sevgiyle muhabbetle ve inançla örülü ve asla pes etmiyorum sevmekten:

Yoksa nasýl saklý kýlardým çocuk kalbimi?