Belirsizliðin kýskacýndayým ve ruhum aralýksýz kamçýlanýyor bense yarýþ atý olmaya çoktan alýþmýþ olmam gerekirken izah da edemiyorum kimselere yine de olanca gücümle; tüm yarýþýmýn kendimle olduðunu söylüyorum.

Sessizlik oysaki damarlarýmda dolaþan: öncesinde kelimeler ve bir öncesinde sevgi ile ilintili ne varsa içime çektiðim bozguna uðradýðýmda ise damarlarýmdaki sývýyý ya da mefhumlarý dökmek adýna ortaya, kanýmý akýttýðým.

Finale henüz varmadým þimdilik vizelerle idare ediyorum ve içine yerleþtiðim çan eðrisinde aralýksýz çanlar çalýyorum ruhumdaki katedralde.

Sözcüklerim bir de özümsediklerim.

Hakir görmediðim hiçbir Allah’ýn kulu ve sevgimin de coþkumun da gaipten geldiði.

Sýradan bir insan gibi gözüksem de beni özel yapan özel problemlerim var ve hiç birini dile getiremiyorum sadece yalnýzlýðýmdan ve acýlarýmdan aldýðým güçle-ki normalde hayatýma ket vurmasý gereken onca acýya raðmen- ve pelüþ yüreðimde gezinen ceylanlar ve uçuþan kuþlar.

Yeni bir paragrafa baþlamak adýna kalemin ucunu hafifçe törpülüyorum ama öylesine güçle bastýrmýþým ki kalemi kaðýda kalemin canhýraþ baðýrtýlarý geliyor kulaðýma üstüne üstük yýrtýlan ve üstü baþý kan içinde kalan kaðýdý görüyorum da…

Mazoþist bir eðilimle gülümsüyorum ve içimdeki yetimin baþýna cetvelle vuruyorum oysaki öðretmenlik yaptýðým yýllarda hep sevgiyle okþardým öðrencilerimin baþýný hatta onlara dokunmaya dahi kýyamazken ve hep de aklýma gelen þu aným:

Kolu alçýlý cennet gözlü sevgili öðrencim asla gitmez gözümün önünden.

Ýstanbul’da olmasýna raðmen herkesin terk ettiði bir semtte kendimi köy okulunda hissettiðim hayatýmýn en mutlu zamanlarý ve ücretli öðretmenlik yaptýðým bu küçük ve terk edilmiþ okulun nerede ise tüm sýnýflarýnda derse girdiðim zamanlar.

Ýngilizce öðretmeni olarak görev yapsam da fen bilgisi ve matematik de olmak üzere tüm öðrencilerimle tanýþtýðým ve ansýzýn onlarýn baþ tacý olduðum yýllar.

Yaptýrým gücümse hep sevgiden yana olan ve iþte öðrencilerim o kadar hýrpalanmýþtý ki küçücük yaþlarýna raðmen ve elimi her uzattýðýmda korkuyla irkilip kaçtýklarýný nasýl görmezden gelebilirdim ki ben?

Öðrenci iken arkadaþlarýma ve öðretmenlerime; öðretmenlik yaptýðýmda ise öðrencilerime devasa bir sevgi beslediðim ama konu kendime geldi mi en aðýr þekilde kendimi cezalandýrdýðým öyle ki binlerce defa tek ayakta cezaya çarptýrmýþýmdýr kendimi.

Sevginin lokomotifi benliðim ve sevecen yüreðim ama konu kendim oldu mu sevilecek son insan olduðumu her düþündüðümde kendime inanýlmaz yüklendiðim su götürmez bir gerçektir.

Sevgiden konu açýldý mý zaten duramam da durduðum yerde ve sayýsýz pervane ve kelebek uçuþur içimin balta girmemiþ bahçelerinde.

Günü uyuttum annemi de ve þimdi sýra içimdeki kýrýk kumbaraya sözcük atmaya geldi ve iþte kelebek avýna çýkarmýþçasýna düþtüm bir bir sözcüklerin peþine.

Peþinen ne yazacaðýmý bilemesem de gün boyu nemalandýðým sayýsýz duygu ve olayýn neticesinde illa ki peþinden gidiyorum benden kaçan ruhumun ben zaten milim kýmýldayamazken yerimden sadece ruhumun rüzgarý ile hava alýyorum.

Hangi iklim olduðum ise bilinmez.

Ýklimlerde seðirten yüreðim: hem çiçek vasfýmla yola düþtüðüm hem de yýldýz olup defalarca kaydýðým.

Manen verimli bir gündü benim için bir o kadar hüzün yüklendiðim ve insan sevgimle yine baþýmý derde soktuðum diðer yandan peþimdeki gölgeleri itekleyip de tahliye olmak adýna içine düþtüðüm zindandan oysaki görünürde bir elim yaðda bir elim balda mizansenine denk düþen haletiruhiyem ve ben Allah Allah nidalarý ile Allah rýzasý için yaþayýp sevmenin güncesine sadýk kaldýðým kadar kendimle uzlaþma gayreti içerisinde iken.

Kibirli nidalar duyuyorum zaman zaman ve dinmek bilmeyen sapkýn ve alaycý kahkahalar öyle ki an geliyor gelen seslerin kime ait olduðunu çözemiyorum ötesinde ilgilenmiyorum da yeteri kadar sýkýntým varken ek dertler ve dýþ ses asla muhatap olmadýðým bir veryansýn ile içime kapanýyorum akabinde hep de olduðu üzere.

Bir dað lalesi gibi ve þairin de önce içine sonra dýþýna kapandýðý gerçeði ile baþ koyduðum yoldan da dönüþ yok iken bir yandan içimdeki izdihamý ve sýkýntýyý ihbar ediyorum Yaratana ve gönülsüz kalkýp da güne geceden kalan bir yorgunluk ve sýkýntý ile aciz varlýðýmla ne çok þeyden feragat ettiðimi düþünüyorum da…

Ýþim gücüm zaten hep bu:

Bir þeylere aklým takýlý iken akabinde derin düþüncelere daldýðým ve gün sonunda bitap düþüp de kalemle hasbýhal etmekten baþka da isteðim yok iken.

Frekansý tutmuyor kimi insanýn beynimdeki dalgalarda konum atýyorum beynime ve ruhuma.

Mizacýmdaki kývýlcýmlar.

Mealimse Allah katýnda kayýtlý iken ve karambole giden koca ömrün de acýsýný çýkarmak adýna belki de tüm uðraþým.

Zanlarýn zamlý tarifesi bense kuluçkaya yatmýþ bir tavuk gibi gözümün yaþýný da yasýný da içime akýttýðým ve acilen kan nakli yaparmýþçasýna sözcüklerle pansuman yaptýðým yüreðim…

Meylettiðim bir sabýr taþý.

Hicap yüklendiðimse içimdeki çelimsiz çocuk ve manen kendimi hala lise öðrencisi gibi hissediyorum bin yaþýma gelmiþ olsam bile seviyorum annemin küçük kýzý olmayý ve fýtratýmdaki salýným ile devasa bir fay hattý hâsýl oluyor kâðýdýn zemininde ve derin çatlaklar ve devasa obruklar adeta sele kapýlan Ankara’ya nazire yaptýðým ve içine düþtüðüm boþluðu diskalifiye etmek adýna sözcüklerle tokalaþtýðým ve içimdeki minyatür cenneti bana dünya gözüyle armaðan eden Rabbime aralýksýz hamt ediyorum ve sadece kendi peþimdeyim.

Hangar büyük olduðu kadar içine düþtüðüm arpa ambarý hulasa bir enginlikte ve ben bol bol gagalýyorum sevgiyi içimde titreþen tüm duygularýn da anasý iken aþk ve aþikâr aþka aþina olan ruhumdan tüm geçenler ve bakaya kaldýðým yarýnlara da hala umut baðlarken…

Zemheride açan bir kardelen.

Kutuplarda ava çýkmýþ Eskimo.

Miadý dolmuþ iken hayatýn, kalemimin ve sevgini rüzgârý ile milat bildiðim o gün: hani kalemimle ilk tanýþtýðým gece ve yýllardan 2012.

Düþkünlüðümse sevgiye ve hayallere ne de olsa yüreðimin dokunulmazlýðý sayesinde pek çok putu devirdim ve bir ömür ben sadece önüme bakmýþken arkamdan ýslýklayanlarý da duymazdan gelip seveceðim insanlarýn peþindeyim ve de sevdiðim nicesi ve içimdeki huzursuz ruhla tepiniyorum kâðýdýn üstünde ve baþýmý yasladýðým Rabbime nasýl da þükür ediyorum…

Ne de olsa cennetin dünya versiyonu kalemle olan iliþkimde adýmladýðým yol nasýl ki cennete varýyor üstelik dünya gözü ile görüp göreceðim en muhteþem farkýndalýk sayesinde bir yandan da sýzlanýyorum kendimi kabullenmenin verdiði zorluk ve hoþlukla da muhatap iken…