Ne Sen Geldin Ne Ben Bekledim
Bende sizler gibi, hayatın peşinde koştum durdum, koşarken sarf ettiğim eforla arzu ve heveslerimin peşinde koştuğumu fark ettiğim anda, yolumu değiştirerek doğru olan hakkın yolunda size doğru döndüm. Elimden bir şeyler gelir mi diye uğraşırken, karşımdaki anlayışlı olmayınca bir başarı elde ettiğimi söyleyemem. Gerçi her yenilgi bir zafere götürür uzun bir süreçte. Bakıyorum insanlara bize uzak mı yakın mı bilemiyorum! Gerçi uzaklık yakınlık kişiye göre değişir, benim ifade etmek istediğim yanımızda karşımızdaki insanın çıkarına kazancına dair yakınlıktan söz ediyorum. Hani çok meşhur bir söz vardır ”yaralıyım ben artık ölmem” Tabi ki mecazi anlamda söylenmiş yaralarının acısını çokluğunu anlatmak adına.
Bakıyorum bizlerin bir yanı eksik, bu eksikliği birleşerek aşmamız gerekir lakin bakıyorum zamanın içinde eriyip gidiyoruz. Eskilerde ne zaman gitsen dostunu evinde bulurdun şimdi dost aramayı bırak evde kimse yok, geçinmenin bunca zamma rağmen rahat bir nefes almak için. Sanki bizler bilmiyorum yanlış anlaşılmasın gönlümüzde gül yetiştirmiyoruz,
Sadece diken yetiştiriyoruz! Bunları hissedince kendimde bu kadar yükü taşımadığımı fark ettim, ne kadar yük almışız sırtımıza!
Hani sevgili beklerken ”ne sen geldin ne ben bekledim” der gibi ne gelen var gülümseyerek karşımıza ne de biz bir gülümseyeni görmek için hiç gülümsemedik vesselam,selamlarımla.
Mehmet Aluç