Online Üye
Online Ziyaretçi
RAYİHA
Yürüdüm
ömür boyunca
Rezm’de
dil canlar içinde
Okudum okudum
da bir harfin rayihasına dalamadım
Dudaklarımın
ucunda söylenmemiş
kelimeler
Kinle
doymuş tümceler
Yüreğimi yıkadım da arıtamadım
Daha daha diyerek
gözüme hırs çekilmiş
Çöpler
içinde kalmışım
kendiliksiz
Tek kurşunla vurmuşum insanlığımı
Rakamların
ardındaki hazzın tadı
Sığınmışım külahıma şekilsizliğime bakmadan
Can’ım
bana eş değilmiş
yitikliğimde
Hacı
olsam ne yazar,kaç kere dönmüşüm sayamadıktan
sonra
Hegemonyası
olmuşum kılık
kıyafetin
Rehin
vermişim yüreğimi beyaz bir önlüğe
Can can
değilmiş
elalemin söyleminde
Öyle ki
tavanı gökyüzü bellemişim
Mihrabın
daracık zihnimde aşina değil aşkın dizelerine
Çiğ’im kırılmayan kabuğun içinde
Yumurtada
hapsolmuş
kanatlarım
Perdenin
arkasındaki sessiz feryatlar kördür
Batıyorum
iyiliklerimin nezhinde
Suya
dalmak mı yoksa suyu dağıtmak mı
cesaret?
Bulutun
sancağına gönder olsam
Dil oluk olsa süzülse tertemiz saçaklardan
Kirler gizlense asfaltın derinliklerine
Güller göz olup
ağlasa
Demet
demet damlasa kan gölüne
O zaman
kefenim ağırır mı?
Hekim derdimi dert ile toksin etse
Zalim
midir yoksa zulüm müdür ettiği?
Değildir
Adildir
Çünkü
mizanı yoktur korkunun
Lakin
sözleri caiz değildir
ruhuma
Ne küfür
ne imandır yoluma
Liderdir,çizgileri
çekendir ah’ıma
Kaleminin
rayihası yayılıyor katrelerce
Can,can
süvari olup gidiyor
Yazarın
Önceki Yazısı