Þiirleri hüzün geçe gecenin temennisinde saklý sýrlarým ve sökün eden sihirli yüreðim ve miladým dünde saklý: kerevite çýkan o masal kahramaný olmaya adayým bir o kadar kahramanýyým da yazdýðým masallarýn…

Þiirleri hüzün geçe teyelli yüreðim bilinmezin kördüðümde.

Malulen emekli sözcükler belki de maktulüyüm dünün ve geceyi siper yaptýðým sihirli bir yolculuk: yakasý açýlmamýþ esprilerden uzak iki yakamýn da kapalý olup bir araya gelemediði.

Hýçkýran neþrim.

Hazan yüklü nesrim.

Niyazým da nazým da dinmek bilmiyor ve içimdeki o kýrýk pencere takatim kalmadý iþte ve bir kýstastan öte yazdýklarým hatta kýsa özet geçtiðim gün belki de yürek iklimine tezat sözcükler ekip aþkla erdiðim rehavet ve nihayet.

Þehir çapkýn þehir sevdalý.

Þiirler hacizli þiirler metriksin tekelinde.

Hüzünler bohçasý ve rugan iskarpinlerim.

Gel-geç olmayan bir sevdanýn rengi bazen sönen ýþýðým bazen solan çiçek yarým ve methiyeler dizdiðim evren ve gece; nazenin varlýðým ve ýssýzlýk iken meþrebim takatim sonlansa da yazýyorum aralýksýz.

Hükmünü yitiren kimse ve neyse meylettiðim dünüm; mealim hüzün ve tekbir getiren sözcükler týknefes imgeler.

Yaralý bir iklim yamalý bir beden yasaklý bir eksen yâd edilesi mazi üstü örtülesi gizin tekelinde saklý tutkularým tutulan nutkum ve afalladýðým ansýzýn…

Dibi gördüðüm defalarca ve ben iken kendi canýma kast eden bir de örtüþen duygular: düþünce babýnda gidip geldiðim o dar ve uzun koridor, mevsimin yaðmura hasreti ve yaðmur gözlü sevdam nazenin bekam ve týrmandýðým o ulvi tepe makasladýðým bir kâðýt gibi ya da yanaðýmda saklý o tek damla yaþ ve yas elbet muadilim rüzgârýn uçurduðu saçlarýma konan kelebek gibi pervane olduðum bilinmeze pelesenk olmuþken hüzün yüreðime.

Coþkunum söndü.

Cesaretim soldu.

Cibilliyetsiz gölgelere de verdim aðýzlarýnýn payýný ve payidar olmak adýna cihanda bazen pike yapan o devasa martý gibi kanýtlamak belki de varlýðýmý kanatlandýðým kadar s/onsuzluða…

Cihadý sözcüklerin.

Cinaslý kafiyeler ve ötüþken imgeler ve akýþkan hüzün ve emsalsiz güzellikler saklý iken içimde.

Miadý dolan bir ömür addedilen.

Mýzrabý olmayan bir mandolin tellerine her dokunduðumda parmaklarýn titreyen…

Ve dünde kalan o devasa duvar piyanom fildiþi yalnýzlýðýmý tasdikleyen.

Düþ iklimleri.

Duþ altýnda kalem ve ben onu keseledikçe çýplaklýðý ayan beyan derken çöküyor dizlerine ve kurþun kadar aðýr iken yüküm ona her dokunduðumda yürek ihya oluyor.

Gölgesi yok bedenimin aslýnda bir bedenim de yok yazarken ve bedeller ödüyorum ben yazdýklarýmýn uðruna.

Küskünlüðüm kendime.

Kaskatý kesilmiþ bedenim ve titreyen ellerim.

Hatmettiðim bir kitap ne ki hamt ettiðimin yanýnda?

Hatýrý sayýlý bir cesaret edindiðim ve temelimde saklý o esaret elbet katý kurallar elbet baðdaþ kurduðum yasalar ve töreler ve ben her ne kadar aydýn þehirli bir kýz olsam da benim aslýnda beni zincirleyen ve dile gelmeyen ne varsa dilemmasý diðer yarýmýn.