Tedirgin bir arayýþ içerisindeyim, sevgili okur bazen tutulan nutkum bazense tutuklusu olduðum kalemin feryadý ile uykularým b/ölünüyor.

Ýçimde günbegün büyüyen bir yangýn var ve kývýlcýmlar her yerimi sardý.

Kalem ise sessiz bir þekilde köþede durmakta ve aramýzdaki iletiþim kah ivme kazanýyor kah ivme kaybediyor.

Duraðanlýðýma da bakma sakýn çünkü binlerce ben saklý içimde ve neþrimde saklý binlerce sen.

Sana anlattýklarým bunlarla kýsýtlý da sanma sakýn ve sanmadýðýn bilmediðin kadar yorgun ve huzursuzum.

Acýlarýn müptelasý bendeniz.

Umudun ve coþkunun da furyasý içimde bir yükselip bir alçalan.

Hüznüme aldanma bir zamanlar çok mutluydum.

Mutluluðuma da aldanma çünkü ben hüzünle besleniyorum.

Yorgun külliyesi ruhumun ve nice dev nice cüce içimi istila etmiþ.

Çikolata ile kaplý bir dünya iken bahþeden evren ve ben Hansel Gratel masalýndaki kurabiye tadýndaysam…

Kýsaca açlýðýmý ve susuzluðumu tamý tamýna on yýldýr yazarak giderdim gideriyorum ama nereye varýrým bu da ayrý mesele.

Vardýðým bir nokta var aslýnda bazen nihayet addedilen.

Varacaðým bir Makam da var belki de çoktan vardým.

Olmayan ne varsa nutuk çekiyorum içimdeki çocuða.

Oldurmayan madem kader ben de o halde çekilirim köþeme ki bunu ne çok yaptým öncemde.

Seninle aramýzdaki o güçlü bað bazen…

Ah, bazen elini çektiðini düþünüyorum benden ama Tanrý ile özdeþ okuyucu varlýðýna ihtiyaç duymadýðým koca bir yalandýr.

Yazdýðým binlerce cümle nice yazý ve þiir:

Ah, bir de görücüye çýkarmadan uzaya boca ettiðim yüzlerce sayfa.

Yüz bulamýyorum bazen kendimden ve içimdeki o devasa fay hattý ansýzýn binlerce yerinden kýrýlýyor.

Bu da yetmezmiþ gibi sayýsýz obruk istila etti düþüncelerimi ve ben obur bir kuþ gibi gagalýyorum acýlarýmý.

Hür olduðumu düþünmüþken son on yýldýr da aralýksýz yazarken ve þunu gördüm ki:

Ben asla hürriyetime kavuþmamýþým geçen zaman içerisinde.

Hür olmak nedir diye sorduðumda insanlara…

Lakin ben buna yeltenmiyor ama benle eþleþen hürriyet izafi bir duygu.

Hem dünyaya kýz çocuðu olarak geldiðim hem de aþýrý korumacý bir ailenin de mensubu iken özgürlük benim için bir hayalden ibaret ve ben bunca yazý ve þiiri yazýp kendimi özgür ilan etmiþken görünen o ki: kendimi kandýrmýþým.

Bir güven meselesi belki de hâsýl olan bir de öz güven eksikliðim.

Ýnsanlara güvenip içimi açtýðým kadar yazmadýðým çok þey var beni bekleyen ve ben onlarý bir ömür bekletmeye kararlýyým.

Beni bekleyenin baþka ne olduðunu çok da umursamýyorum üstelik:

Mutluluk hattý döþenmedi benim dolaylarýmda.

Mutluluðun ne olduðu hakkýnda bir bilgim de yok.

Gelip geçici mutluluklar varsa yoksa.

Bir yazýyý yazýp geçici noktasýný koyduðum bile baþlý baþýna bir mutluluk iken ve ben kalemle olan iletiþimimde okuyucudan da fazla ve acýmasýzca yazdýklarýmý yargýlarken…

Ki bir ömür olup biten de bu iþte.

Hiçbir zaman yaptýklarým bana yetmedi sair insana da.

Dünde kalan her þey gel gör ki gün itibari ile mevcudiyetini koruyan.

Bir mahkûmum ben.

Belki de aðýr ceza hâkimi.

Ya da cebbar bir gardiyan.

Putlaþan sevgilerim yok tutkularým da ama bel baðladýðým çok þey var hayatla ve kendimle ilintili.

Sözcüklerim çaðlarken ben aðlýyorum.

Ýçim deþilirken sözcüklerimle daðlanýyorum.

Ucu bucaðý yok iþte duygularýn ve sözcüklerin de.

Bitimsiz bir esaret ve de cesaret ve yüreðin hegemonyasý.

Hüzünse girift.

Saðanak aralýksýz.

Sýcak bastýkça dolanýyorum kendi etrafýmda kendime pervane.

Sözcüklerim yakýyor bazen ben onlarý yakýyorum ve aralýksýz Rabbime yalvarýyorum.

Muðlak olan çok þey var bir o kadar müptelasý olduðum.

Sair duygu sair imge.

Gölgemle dahi kavgalýyken nasýl kalemimle kavga etmem ben bunca zamandýr elbet senin uðruna, sevgili okuyucum bir nebze de olsa bana iyi gelen yeter ki sen de arzuladýðýn edebiyatý yazdýklarýmdan iç diye.

Ýçime çektiðim bir gün ve geceye kavuþtuðum.

Delik yüreðimden dökülenler.

Kalemse korunaklý dünyasýnda bana afra tafra yapýyor ama yakasýndan düþmüyorum ta ki o, benim yakamdan düþene kadar.

Öylesine bir gel-git ki bu:

Ne gelebildiðim ne de kendimden çekip bir yerlere gidebildiðim ve sen, sevgili okuyucum:

Sen gidene deðin ben buradayým ve sunumundayým iç sesin elbet tamamen alabora olana deðin yeter ki sen gitme benden hatta ola ki ben gideyim yine sen bekle beni ve saf tut edebiyatýn o devasa büyüleyici varlýðýnda ve bil ki her þey senin için…