Online Üye
Online Ziyaretçi
Vedası Devası Geçmiş Mektupların 3
Bir defa olmadı ki bu defalarca oldu, her defasında sana inandım! Konuşmak yerine sadece biz sustuk. Uçsuz bucaksız ovalar kadar sustuk, suskunluğumuzu sayfalara yazdık okunmayacak haliyle düşüncelerimize önem vermedik. Bu birlikteliğe artık ne evet dedik ne de hayır demek de hiç içimizden coşkun bir itelemeyle hayır demek gelmedi. Birçok defa görüştük her defasında ne sen ne ben, kapıları çalmadık. İçeri girmen beni mutlu edecek iken, neden geri çekildim ki ben, sende aynısını yaptın benim gibi hep kaçtın, üzerimizde bizi biz yapmayan yabancı olan tereddütleri gidermek varken hiç dokunmadık birbirimizin gönlüne dokunamadığımız gibi. Ama yine de her defasında geldim sen hiç gelmedin bir daha. Belki konuşmayı seçeriz sandım yanıldım anlatmayı başaramadım. Sonunda anladım ki bu gerçekten bir zaman kaybıydı içinde kaybolduğumuz gibi, kelimelerse aksine bizden olmayan bizi anlatmayanlarla o kadar yabancılıklarla doluydu ki, hiçbir şeyi bu nedenle de anlayamadık. Oysa seninle yağmur yağarken, altında çok ıslanmayı istemiştim o mis kokan tertemiz toprakların kokusuyla sokaklar nefeslerimiz bereketle koksun istedim olmadı…Her şey yarım kaldı.