Yıkıl artık, dünya çök üstüme,
Gitmez dediklerimin, yeli var yüzüm de.
Sevmiştik, sevilmişitik...
Yalan perdesi, aralandı gözüm de.
Mezarımı kazanları, affetmem,
Diri diri gömdüler, toprağa sinmem.
Benden aldıklarını, geri istemem,
Yaralarıma, derman olmaz merhem.
Sis bastı, bir kere yüreğime,
Vurmam duygularımı, dizgine.
Yıkıl artık dünya, çök üstüme...
Eskisi gibi, gülmez gözlerim,
Göğsümü, mesken tutmuş kederim.
Ateşim de yansın, yan diyenlerim,
Zulmet'e gömüldü günlerim,
Uyandım, bitti gafletim.
Kalmamış, tek bir dal elimde,
Bir beni bıraksaydınız, bende.
Şimdi ahlar yükselir, sevgiye küsmüş dilimde,
Umut yeşermez, acı ekili yüreğimde.
Yıkıl artık dünya, çök üstüme...
(
Yıkıl Artık Dünya başlıklı yazı
Aslı Taş tarafından
28.08.2022 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
