. Umudun rengi yeşil; yüreğini karartma. Gökten üç elma düşer; birini alır, yersin. Tecrübeyle sabittir; sakın yabana atma, Sevemem deme canım, bir gün yine seversin. Dağ başında mihmansız, yapayalnız mı kaldın? Fenersiz, yalınayak tünellere mi daldın? Çölde atın mı öldü; kendini neden saldın? Sevemem deme canım, bir gün yine seversin. Ne olmuş kıymetini bilmeyene düştüysen, Çatal dil vefasızın kazanında piştiysen, Tövbeler eşliğinde mezarını eştiysen? Sevemem deme canım, bir gün yine seversin. Belki çok canın yandı, çok feryat ettin belki. Aşk yiğide yakışır; şunu iyice bil ki; Sevda kurbanlarının ne sonusun ne ilki, Sevemem deme canım, bir gün yine seversin. Resimlerini yırt, at; kalmasın tek bir izi. Hayat serüveninde geçmişe derler mazi. Yaraların kapanır; kalmaz en ufak sızı. Sevemem deme canım, bir gün yine seversin. Ne kadar hak versem de iç kemiren kuşkuna; Gözyaşlarına yazık; yapma Allah aşkına! Setler kurmaya kalkma gönlündeki taşkına, Sevemem deme canım, bir gün yine seversin. Kışın ardında bahar; dalların çiçek açar, Açtıkça salkım saçak kokularını saçar. Ruhun, kanatlanarak kendi dengine uçar. Sevemem deme canım, bir gün yine seversin. Mücella Pakdemir
( Bir Gün Yine Seversin başlıklı yazı Mücella Pakdemir tarafından 30.12.2022 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. ) Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
