Yine Demlenmiþtim Yalnýzlýðýmla

Yine demlenmiþtim yalnýzlýðýmla tek baþýna otururken her zamanki kýr kahvesinde, yudum yudum içerken yalnýzlýðýmý, paylaþaným olsun gözlerine bakýnca kaybolacaðým aþkla içinde gezinirken mutluluklar içinde olacaðým bir yâri diledim yüce Mevla’dan gönlümde. Sanki bir anda (biliyorum dualara Rabbimin icabet ettiðini) duam kabul oldu, yanýma yirmi, altý yaþýnda güzeller güzeli bir genç kýz yaklaþarak.

-Oturabilir miyim?

Dedi.

Bir anda þaþkýnlýk ve sevinç içinde içimde “Allah” dedim. Az kekeleyerek.

-Buy, buyurun! O ne demek? Her zaman oturabilirsiniz, zaten benimde buna ihtiyacým vardý.

Melekler etrafýmda dolanýyor uçuyor gönlümü okþuyor.

-Ýþte duan kabul oldu, gerisi sende haydi durma.

Diyerek etrafýmda uçmaya baþlýyorlardý. Hani bir söz vardýr kör ister bir göz yüce Rabbim verir iki göz. Ýþte bu sevinç içindeyim. Çay söyledim beraber içmeye baþladýk, bambaþka bir dünyadayým ve baþým dönüyordu. Böyle bir an için içimde Rabbime binlerce kez þükürler ettim. Genç kýz bana.

-Sizi yarým saattir gözlüyorum, sizde benim gibi yalnýzlýðýnýzý çayýnýzla yudumlarken bende sizin gibi iken bu ikimizin yalnýzlýðýna son vermek için geldim, adým Rüya.

Ýsmi de rüya kadar güzeldi. Ben.

-Anlayýþýnýz ferasetiniz için teþekkürler ederim, beni ziyadesiyle memnun ettiniz. Þaþkýnlýðýmý mahzur görün ilk defa sizin gibi güzel bir genç kýz tarafýndan deðer verilerek beni onurlandýrmanýzýn þaþkýnlýðý ve sevinci ile baþ baþayým.

-Neden?

-Neden olur mu? Paylaþmak kadar güzel olaný yapmak için bana yaklaþmanýz bu dünyadaki tüm maddiyattan daha deðerlidir ondan olsa gerek.

-Bu kadar büyütmeyin, sonrasýnda hayal kýrýklýðýna uðrarsýn.

-Bu aný yaþadýktan sonra hayal kýrýklýðýný yaþasam ne olacak bu an bana zaten yeter. Sizi yalnýzlýða iten nedir ki bu güzelliðinize raðmen?

Derinden bir ah çekerek konuþmaya baþladý.

-Ah gözü kör olsun güzelliðin/güzelliðimin herkes kendi gönlünü mutlu etmek için seviyor benim ne istediðimi sormadan sadece kendilerine hizmet edeni bulmak için seviyorlar. Seviyorum seni diyen biriyle evlendim, bana gün yüzü göstermedi, dýþarýya çýkamazsýn, kimseye bakamazsýn diyerek beni bir odaya kilitleyerek benim onurumu hayatýmý hiçe sayarak beni derin üzüntülerin piþmanlýklarýn içine soktu. Ne yapmam gerektiðini düþündüm bulamadým. Sonunda çayýna birkaç ot katarak bitkisel çay diye verdim, sonunda kafayý üþüttü akýl hasta hanesine yatýrarak ondan kurtuldum. Boþanmaya kalsam hayýr diyecek ya da beni öldürecekti baþka çarem kalmadý.

Þaþkýndým ne söyleyebilirdim ki?

-Sizi anlýyorum sonuç itibarýyla en güzelini yapmýþsýnýz.

-Gerçekten mi?

-Baþka yapýlacak olanlar sizi hapise atacak iken þimdi ayrý ayrý yerlerde o sizi hatýrlamadan rahatsýz etmeden yaþýyorsunuz, en güzeli de bu, hak edenin hakkýný vereceksin ki haddini bilsin.

-Sizi yalnýzlýða iten nedir?

Haydi, buyurun cenaze namazýna. Erirken karþýsýnda bir mum gibi þimdi neyi hangisini anlatayým onun canýný sýkayým ki? Çarpýlmýþým güzelliðine nasýl üzeyim? Göðsümde uçan kuþlarýn kanat çýrpýnýþýný duyduðundan eminim galiba!Sanki yanýmda Can Yücel fýsýldýyordu þiirini kulaklarýmýza.

“Bir masada karþý karþýya
Seyrederken dudaklarýný senin
Dile gelmiþ ilk Türkçeydik
Henüz baþlamýþ kül rengi bahar”

-Þiiri sever misiniz dedim konuyu deðiþtirmek için, az önce Can Yücel kulaðýmýza fýsýldadýðý gibi gönlümüzü okþayan þiirleri.

-Bakan gözler þiir gibi bakarsa, gönlü þiir gibi duygusal kýymet veren ise þiiri de þairi de severim. Tabi denk gelirse nerede o þans bende!

O an yalnýzlýðýný þiirle gideren bir þair var iþte karþýnda duruyor, dememek için kendimi zor tutuyordum. Ona

Öyle bakma bana aþkla manalarýn en güzeliyle
Gözlerin böyle baktýðýnda aklým baþýmdan gidiyor
Aþkýn en güzeli aþkla bakan o gözlerin inan buna
Gözlerin aþkla beni yaktýðýnda aklým baþýmdan gidiyor

Bu dünyam gidiyor aþkla seven senin dünyan geliyor

Bir anda diyemezdim. Zamana býrakmalýydým. Gerçi daha öncesinde zamana býrakmýþtým zaman bana geri getirmemiþti, bunu zamana býrakmalýydým. Ona.

-Gözlerinize bakarak aþkýn sahilinde beraber gezmeye izin verir misiniz?

Bir anda þok olmuþtu adeta. Baþýný öne eðdi.

-Öyle bir yer varsa neden olmasýn.

Siz bendeki sevinci neþeyi hiç sormayýn anlatamam, gerisini de yaþýyorum düþlerimde þimdilik kalkamam/uyanamam.

Mehmet Aluç