Bir rengin bahtýsýn ya da kýrýk tahtý: aþkýn ulemasý sözcüklerim ve çimdiklediðim tenim.

Bir akis ise yaþamak ya da sýr…

Sýrlý aynanýn muhtevasý belli ki serleri verip sýrlarý içinde saklý.

Çürük düþlerim var çekilmesi gereken.

Geri çekilen suyu denizin ne çok gel-git ve veryansýn aþkla kürediðim o zeminde saklý temennim.

Boykot ettiðim kadar hayatý hoyrat bir zincir bir gerdanlýk bir kelepçe aþkýn boynuma doladýðý belki de lazým olmayan sayýsýz gerekçe gözüme sokulan gerçekleri hala soyut bir hayal saydýðým.

Sarmalýnda hayatýn bir gizim ben.

Bir gizin izinde sefildir yüreðim.

Kabrimi inþa ettim dünya gözüyle ve yaþadýðým kabir azabýdýr tetikleyense kalbim.

Hatmettim duygularý…

Hafýzladým belki binlerce kitabý.

Ön görülen nice acý içimi açamadýðým kadar da duacýyým sevginin gücüne ve sevgiden ibaret sandýðým hayatý nasýl da baltaladýlar.

Balta girmemiþ orman misali yüreðim.

Beynamaz bir nesir belki de içime esen rüzgarýn ayak sesi.

Gönlün rotasý ve göðün kayýp kopçasý ve bohçama serili hikayelerim.

Kanca atan kimse bu yüreðe.

Kaybolduðum o karanlýk dehlizde.

Yürümekle yürütmek arasýnda gidip geldiðim belki de devasa bir yürüteç aþkýn serildiði.

Hüzün bir arazi ve biten otlar.

Ekin bildiðim sevgiyi biçtiðim hüzünle.

Resimler solgun ömür bitik yaþlar sonsuz.

Kaybolmanýn hazzý belki de yeniden bulmak adýna kendimi, yola düþtüðüm.

Sezilerim sýzýlý.

Sazýmý çaldým çalalý mýzrabým da çalýndý ve iþte sessizliðe hapsolduðum durduk yere solduðum ve soluduðum kasvetli hava.

Mevsimlerden kýþ, günlerden bahar, yaþanan mevsim ve hissedilen ve hak görülen neyse doðamýzda saklý bunca deðiþim.

Öykündüðümse gök kubbe ve aþkýn büyüyen retinasý.

En irisinden gözlerim.

Gözlerimin iris’ inde saklý iken kâinatýn gizemi.

Bir bilinmeze rücu ettim.

Aþka ve Rabbime rükû ettim.

Kocaman bir t-cetveli iken öyküm ve ben bir ömür sayýlarý güttüðüm kadar sözcüklerle haþýr neþirim son on yýldýr.

Kazam mübarek ola.

Ezkaza yolum yazmaya düþmüþken hamt olsun günüme.

Sefasýný süremediðim ömrün cefasýný yüklenmiþken mezar sessizliðinde bir evren de tahayyül etmedim ben.

Ödenecek borçlar.

Ýndireceðim hatimler.

Ayaðýmý yerden kesen hayaller.

Cüret ettiðimse yaþamak sessizce ve asilce.

Asi bir rüzgâra meylediyorum zaman zaman ve ruhumu resmediyorum.

Köküme sadýk olsam da sahipsiz bir yapraðým ve dünde kalan dalýma özlem duyuyorum.

Kýrýk nidalar saklý.

Kýrgýn meallerle yüklü masallarým.

Kýrbaçlandýðým bazen kýraðý çaldýðým ve içine binip yol aldýðým ve yüzdüðüm kâðýttan kayýklarým.

Kat izim çalýntý deðil çünkü ütüsüzdür hayallerim ve sevgim.

Meþrebimse asla geniþ deðil ve cahil cesareti ile sevdim ben evreni kendimi bildim bileli.

Hüzün katsayým.

Hazansa muadilim.

Eremediðim mertebe oysa asýlýyým ben evrenin tepesinde.

Aþkla aþka öykünen.

Aþikâr yalnýzlýðýný dillendiren.

Renklerden beyaz duygulardan hüsran ve kendine kolaylýkla yetebilen…

Çalým atansa kaderim ve devasa bir çemberin merkeziyim ve kör noktasý evrenin hali hazýrda yiten güzelliklerin peþindeyim.

Simasý tanýdýk olsa da duygularýn bir kazanýmdýr her gün yeni baþtan aldýðým masalým ve ben bir masal kahramanýyým anlatýcýsý da olduðum kadar yazdýðým þiirlerde ve masallarda saklýyým ve saklý tuttuðum mutluluðum bir rövanþýdýr belki de dünümün hani yiten hani terk edenlerin arkasýndan dökeceðim su yerine içime akýttýðým gözyaþým ve kaderime tabi alt yazý geçerken hayata þiirlere ve aþka susayan ruhumla sadece atýl yüreklerdeki sevgiyi dillendiriyorum.

Her ataða geçtiðimde içine düþtüðüm bataktan da firar ediyorum bir giz ise izini sürdüðüm hayal dünyamýn resmini çiziyorum günbegün ve öykündüðüm yine kendim ve dünüm bir nebze de olsa mutluluðu hak etmenin verdiði coþku ile sever ve yazarken ilke edindiðim umudun da çaðrýsýna tepkisiz kalamadýðým kadar rotama da sadýðým en çok da Ýlahi Aþkýn sýrdaþlýðýnda verdiði huzur ile de hemhal iken…