Dayanmıyor yürekler ülkemde büyük acı
Babalar kan ağlıyor perişan ana- bacı
Yıkıldı evler barklar kırık baştaki tacı
Enkazın altından mı duyuluyor o sesler?
Ölüyor susuzluktan artık yok o nefesler…
Dört duvarın huzuru yıkılıp başlarına
Ecel bu, bakmaz elbet gidenin yaşlarına
“Şehittir” yazılır mı o mezar taşlarına
“Kurtarın bizi burdan” duyuluyor o sesler,
Titreyerek soğuktan artık yok o nefesler…
Hiç eksilmiyor umut, bin bir dua dillerde
“Allahüekber!” sesi sedye tutan ellerde
Oyuncak bir bebeğin sallanışı tellerde,
Sahibini soruyor duyuluyor o sesler
Yıkılan o bozuktan artık yok o nefesler…
Altı şubat kara gün silinmiyor, geçmiyor
Gözyaşları dinmiyor , ağzı bıçak açmıyor
Kaç mucize kurtuldu, sevinç adres seçmiyor
Can Canan’ı soruyor duyuluyor o sesler
Geçtik çoktan “yazık’tan artık yok o nefesler…
Yüzyılın depremi bu, felaket, soğuk ve kar
Herkes seferber oldu, yollar kırık, geçiş dar
Maraş, Hatay, Adana, Kilis Antep daha var
Osmaniye, soruyor Diyarbakır’da sesler?
Yardım geldi uzaktan artık yok o nefesler…
Kefenler yetmez oldu, harabe oldu her yer,
İskenderun’da yangın, Adıyaman bir ses ver
Altmış ülke koştular Urfa alınlarda ter,
Erzak, tır, mezar, çadır, imdat ister o sesler
Habersiz kara aktan artık yok o nefesler…
Fatma Çetin Kabadayı
(
Artık Yok O Nefesler başlıklı yazı
F.Ç.Kabadayı tarafından
13.02.2023 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
