Yükümüz Ağır Be Hafız...


Bir çit çitilmiş sözcüklerden geride kalan canhıraş o iç çekiş artık neyin muadili ise geride kalan bir de ırkı, yaşı olmayan hüzün denen mertebede saklı tutulası vicdanlar.

 

 

Rest çektik çekeli hayata

Rast geldiğimizdi ansızın

Bir bilinmeze tekabül eden,

İçten içe yiyen kemiren

Hulasası döngünün

Acıya zimmetli nice ömrün

Vedası bir anda sızan

Edası iç sızlatan

 

Günlerden metruk

Duygulardan meczup

Hak ve hukuk tanımayan neyse tevafuk eden

Tebessümü kayıp bir ziynet

İçre doğan güneş nasıl da söndü bir gecede

Sökün eden acının

Tahayyülü yok iken

Açılası derin yara tahakkuk eden

 

İmlası ölüm

İdamı dünün

İlamı hükmün

İfası derin hüznün

Verilesi ferman

Fetvası kayıp akla ziyan

 

Çeperinde sözcükler yüklenmiş

Şairin küfesi küflenmiş

Künyesinde şehrin

Kinayesi zebaninin

Melek yürekler nasıl da mimlenmiş

 

Ellerimiz açılası semaya

Efkârımız bitimsiz elbet işimiz kaldı sonraya

Yitik ferin, yanık fenerin, göğe kanat açan zemherinin sedası

Hazan mahsulü küstüğümüz kadere

Hüzün denen coğrafyada saklı bilinmezin neşrettiği

Top yekûn göç eden nicesine

Ettiğimiz duanın emsalsiz varlığı.

 

Kat izinde saklıyız acının

Açılası bir çukur ki

Aymazlığında bu yitimin

Yetinmek bilmedi keder

Yaftalar yığılı yakardığımız kadar

Yükümüz ağır, be hafız

Hulasası yağan kar

Yakut gözlerinde evrenin

Yarenimiz yüce Mevla

Yâd edilesi dünün mizacı

Bir fısıltı iken

Ansızın dönen feryada

 

Yitimler ve bitimler sonsuz

Işıyan güneşin içi karanlık

Umudun adı yarın ve bahar

Ümidi elden bırakmadığımız kadar

Kandığımız ne çok insan

Kaykıldığımız zemin

Kaybolmaksa ansızın

Kaybettiklerimiz geri dönmeyecek ne yazık ki

 

Kavuran güneş beklemede

Yağan kar çoktan tünedi tepeye

Yağmalanmış duygular ve insanlar

Tetiklediği kadar

Hüznün balyalara denk düşen meali

Boğaza takılan hıçkırık sonlandırırken alınan nefesi

Nefsine tapanlar yüzünden

Nesli ve umudu tükenen

Bir hücre hapsinden sökün eden

Nihayetinde enkaz altında kalan bunca insanın

Vebali boynuna kimliksizliğin

Kimyası bozuldu bir kere yerkürenin

 

Ve insanın da insana ettiği

Yerde kalmayacak elbet ahı

Yiten bunca masum insanın yürekleri d/ağladığı

Bir açmaz bir aymazlık

Göğe dokunan el gibi

Yarası keskin yaması derin

Yatışsın yeter ki yürekler

Kürediğimiz ömrün hicranı

Düştü de bir bir payımıza.

Yâd edilesi mutlu günlerin

İkbaline duyduğumuz inancı

Saklı tuttuğumuz kadar duayı

Yüce Mevla’dır yetişen…

 


( Yükümüz Ağır Be Hafız... başlıklı yazı GÜLÜMM tarafından 1.03.2023 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.