Ecdat nefes alsaydı vermezdi bir
taşını
Uzaktan ağlıyoruz eller var dualarda
Elbet birgün sorulur saklama
gözyaşını
Gönül denen hanede diller var
dualarda
Yarım kalmış öykünün taşı sensin Ey
Kudüs
Miracın ilk noktası başı sensin Ey
Kudüs
Müslümana ilk kıble kalmak mıdır
onurun
İstanbul kadar kutsal bilirim
kurtuluşun
Kalbim gibi istila dünyayı saran
nurun
Beni günbegün sarsar hep böyle
savruluşun
Çekeriz cezasını biz birlik kalamadık
Kudüs’ün etrafında bir duvar olamadık
Her taşının altında ağlar hüzün
kuşları
Çoluk çocuk ölürler vicdanın
kıyısında
Ne desem kâfi gelmez on üç on dört
yaşları
Gözlerini açarlar Yusuf’un kuyusunda
Mahzunken bu duruşun bize haramdır
gülmek
Yakışmaz musibette Müslümana eğilmek
Uyansın Salahaddin yanar Mescid-i
Aksa
Koşalım arkasından bu dava Hak davası
Gözyaşı çeşmesinden tutuşup bizi
yaksa
Belki kalpten yanmakta kurtuluşun
devası
Otuz iki keredir yıkıldın inşa oldun
Bugünlere geldik de yine ayakta kaldın
Tül gibi üstündesin kalbimin
yarısının
Özgürlüğün ne gündür bekleriz aziz
şehir
Şu melun İsrail’in başının ağrısısın
Senin gülmediğin gün bizlere olur
zehir
Tarihi ilmek ilmek yeryüzüne kazdın
sen
İlk mescidin şanıyla gönüllere sızdın
sen
Adını andığımda yüreğim kanatlanır
Aczimizi bağışla gücüm dua Ey Kudüs
Süleyman mescidinden dilim
seranatlanır
Kanlanmış elbisende acım dua Ey kudüs
Uyan Müslüman kardeş bir duada kal
madem
Şahittir yaratanım davasında kul Âdem
Âdem Efiloğlu