Babamın öldüğü yaş

Senin öldüğün yaşı geçtim ben baba

Yanımdakilerin, arkamda olmadığını;

   sen gidince anladım

Yaratılandan medet ummanın, anlamsızlığını;

  yaratanın kudretini görünce anladım.

Sevmenin sınırı yokmuş…

Karşılıksız sevmenin önemini kavradım

Aldatınca en güvendiklerim,

hoş görmeyi başarınca,

artık büyüdüğümü de anladım

Benim için üzülmene gerek yok

Yalnızlık bir ateşmiş, ama yanmadım

“Öldürmeyen dertler güçlendiriyor”

Duygularımı saklayamıyorum

Her acıya ağlıyorum

Şimdi seni çok daha iyi anlıyorum

Senin öldüğün yaşı geçtim ben baba

Görseydin keşke beni -bu hallerimi-

Belki de görüyorsun, nerden bileyim?

Gurur duymanı isterim benimle

Başımı okşamanı, ellerinle

Artık ne ışık vuruyor yüzüme, nede güneş ısıtıyor senin gibi

Hayat yordu beni de, yıllar geçip gidiyor

“Nasıl biriydi?” Diye torunların soruyor

Kocaman bir devdi diyorum, süper güçleri var

İki kollarını açıp göğe bakıyorlar

Evet, diyorum, işte o kadar…

Senin öldüğün yaşı geçtim ben baba

Çok yaşamak; o kadar da güzel değil

Kazandıklarımı bir kefeye koyuyorum

İbreye bakınca moralim bozuluyor

Geçmişe bakıyorum, ne çabuk geçti?

Düne, bu güne, geleceğe

Sensiz geçen her sabaha

merhaba, merhaba, merhaba … baba…

( Babamın Öldüğü Yaş başlıklı yazı Boncuk tarafından 10.04.2023 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu