Valizim dolu kapıda
Gitmemek için bahaneler
Gururum “git” diyor,
kalbim “dur”
İçimde ki ses:
“O
kadar haklıyım ki özür dilemem!”
Zaman sıkıntıda,
sevdiğim
odasında;
dış kapının sesini
dinliyor.
Yüreğim elimde:
…öfke,
sinir, ego; dişlerim kilit
Bir türlü açamıyorum
kapıyı
İçimde gelgitler,
yıpratıyor kalbimi
–Haklı olmak yeter mi?
Valizim
hazır kapıda
Her şey bekliyor;
…içerde
sevdiğim, bir özür belki de
Bir elim kapının
kolunda
Bir
elim valizin kulpunda
Alınıyorum, ebleh
değilim
Bir anlık öfke
Hızlandı içimde ki
nefesim:
–Benim ne suçum var?
“O
kadar haklıyım ki özür dilemem!”
İncir çekirdeğini
doldurmayan bahaneler
Valizimle kavgam:
“Sessizce çekip gitsem
mi?
İçimden gelmiyor hiçbir
şey
…O
benden özür dilesin”
Özlersem dönemem
Bir fırsat mı versem?
O kadar kolay mı?
Duymak istediğim ses
–Neden bu acelen?
“Gitme
bir tanem”
Valizim ve ben,
beklerken
kapıda…
Mehmet BONCUKOĞLU