Farkımın
farkındayım
Yeter/
artık yeter!
Ne
kadar acımasız sözlerin var
Vurma
yüzüme karanlığını gecenin
Yüzleşmeye
hazır değilim
Acısı
genzimi yakıyor geçmişin
Yapma
yapma yapma
…
Fütursuzca
bir küfür geldi dilime söylemedim
Bir
ateş söndü içimde/sonra bir başkası yandı
Ve
çocuktum
Ve
iyiliklerle doluyken hayatım
Tercih
ettiklerim değil, feda ettiklerim bana inandı
Hiç
aynı dünyayı yaşamadım sizinle
Zaman,
aynı zamandı
Bağışlarım,
bağrışmalarım yetmedi
Dosta
ihanet hakkı verilmiş, birde slogan
“Hep
ben haklıyım fendi”
Ne
düşündüğünüz artık umurumda değil
Unutmak
güzel şey ama elimde değil
Birçok
balık gördüm hiç biri yaşlı değil
Bir
varmış bir yokmuş zaman perdesi
Koca
bir ömür dediğimiz aslında çok uzun değil
Geceye
yön veren yalnızlık
Haklısın,
herkes aynı ben değil
Vurma
yüzüme kusurlarımı
Duymak
istemiyorum
Ağlamaklı
bir günde bu ısrar neden?
Susmuşların
çağrısına uyasım var
Hiç
düşünmeden gidesim var
yapma
yapma yapma