Ben Beni Anlamaz Ýsem Ýnsaný Nasýl Anlayabilirim Ki?

Zývanadan çýkmýþ duygular deðil ki yüreðimizde taþýdýðýmýz ki “sersefil etsin diye hayatýmýzý taþýyoruz”? Devasa bir umman iken bu yürek denilen derya, Rabbim mekâný iken nasýl içini çerçöp ile doldurabiliriz ki? Hele ki karanlýða nasýl hapis ederek, fikirsiz fikirlerin peþinde koþmasýna izin vererek, cehennemin kapýsýndan içeriye girmemiz için izin verebiliriz ki? Oysa renk, tek bir siyahtan ibaret deðil ki, onlarca renk ve renklerin arasýnda onlarca renk varken, nasýl renk sadece siyah diyebiliriz ki? Anlamak gerçekten çok zor ve zor ötesi!

Bir günün anlattýðý sadece hüzün, zulüm, kan ve gözyaþý deðil ki!

Güya güç bende diyen sersefil olmuþlar için, sabýr etmek, yürümek varken üstüne tahammül etmekte ne demek?

Onca feryat kan ve gözyaþýna raðmen, protesto etmek nedir yürüyerek dünyasýný darmadaðýnýk etmek varken? Rabbim imanla güç vermiþ, bir ömür vermiþ bu ömür o yolda bitecekse kim engel olabilir ki? Kim tüm duygu ve hislerimize çamaþýr suyu dökerek yaktý ki? Neyi neden ne için bekleriz ki? Dün Yunanistan yüzlerce sýðýnmacýyý denizde býrakarak terk ederek yüzlerce çocuðun ölmesine izin vermiþken, nasýl sessiz kalýna bilinir ki? Sessiz kalmak ne demek? Yürümek varken dünyasýný baþýna yýkmak varken protesto çekmek, nota vermek nedir ki? Sanatçý mý ki eseri için nota veriyoruz?

Hýrçýn rüzgâr, hep masumdan yöne esmez ki, her yöne rüzgâr eser, onlar Kalelere saklanýrken masumlar hep açýkta mý kalacak? Bunun hesabýný, Rabbimize nasýl verebiliriz ki? Hani kalpteki duygu ve hisler? Hani insan denilen merhameti yüreðinde taþýyanlarýn seli? Nerede nereye akmaktadýr ki? Hepimiz dokunulmaz bir bey miyiz? Yüreðimizi, doðarken kim eliyle sökerek KÝM aldý ve yerine nefretin dikenlerini ekti ki, hep diken yetiþerek önüne geleni ve kendimizi parçalamasýna izin veriyoruz? Ya Rabbim þimdi okunan ikindi vakti ezaný hürmetine, bu acýlara sancýlara, yýkan pahalýlýða aþýrý yüksek öldüren ev daire kiralarýna, sen son verebilirsin, çünkü mutlak güç kudret sahibi sensin koruyan ve gözeten sensin Rabbim.

Bir þeylerse olan, ters giden, yönünü doðru yöne yöneltecek Rabbim sen varsýn, sen Nusret’inle bize yardým et… Sonlandýrýlmaya çalýþýlan nefessiz býrakýlan hayatýmýzý, ancak sen sonlandýrýrsýn oyun kuranlarýn oyunlarýný bozan sensin Rabbim.

Acaba neye denk düþtük ve neye buna izin verdik, onca gözyaþý döken varken neden koþarak gözyaþýný silmeden, ona “sen az daha aðla biz yola çýkacaðýz lakin zamaný deðil” diyebilirken, ne zaman nasýl yola çýkacaðýz iman yýkýlmaz kale iken yüreðimizde?

Bakýyorum ben neredeyim

Bilmediðim bir yerde kiminleyim

Burada olmamam gerekirken

Neden terk etmemekteyim beklemekteyim?

Uzun yolu yürüyoruz bir gönlü okþayacak bir “hoþgörü “ sözünü duymak hissetmek istiyoruz, lakin duymak nedense pek mümkün olmuyor.

Cevabýný arayarak bulamadýðým, bulduðumda neden cevabýný verirken, kifayetsiz kaldýðýmý da anlamýyorum. Ben beni anlamaz isem, insaný nasýl anlayabilirim ki? Vesselam.

Mehmet Aluç