ebet
müddet
en
güzelin nöbetine durandır o
bir
dokunuşluk temasın heyecanıdır
kalpte
sıcak bir umudun
gönülden
gönüle bakışın hatırasıdır
var
gibi görünen
bir
yokluktur sevgi
gecenin
siyahını yırtan hilaldir o
yusufun
gömleğine uzanan eldir
aşk
olmaya doğru yürüyüştür
züleyhanın gözlerinde ki
parıltıdır
sevgi
dağ
yamaçlarına
tatlı
ürpertiler bırakan yeldir o
içten
içe tutuşan
uzak
şafakların közüne serpilen sabahtır
yumuşacık
suların tenini okşayandır
ümitli doğuşları
kar
beyaz besleyendir sevgi
sabah
güneşinin önüne çekilendir o
boy
aynalarına vuran bir resimdir
ayın
on dördünün zemine düşen gölgesidir
tene
dokunan ipeksi bir siluetin
duygusudur
sevgi
arşa yükselen gece yolcusudur o
dal
uçlarından göğe açan sancıların meyvesidir
hüzünlü
inzivaların çeperini zorlayan fecirdir
ince
sızılı rüyalardan
uyandırandır
sevgi
gürültülerden
el etek çekmiş
keskin
bir suskunluktur o
ateşli
vakitlerde alev kesilen bir isyandır
ümitli
bekleyişlerle
avuçlara
berrak müjdeler doldurandır
gökten
nur sütunu misali
inendir
sevgi
en
soğuk kış gecelerinin ziyasıdır o
yürekten
şehirlerin ufkuna
yaz
yağmuru düşürendir
siyahlar
üzerinden nefes nefes
gecenin
endamını
sabaha
taşıyandır sevgi
mahşer
sabahına hayalleri ulaştırandır o
ümidi
diri tutan yürüyüş yoludur
bir
hicret yürüyüşü ki ete kemiğe bürünmüş
yepyeni
menzillerin
başlangıcıdır
sevgi
gökte
asılı bir ümittir o
kurtuluş
çerağı gibi yeniden doğandır
orta
yerinden bölünen kaderdir
gökten
yere doğru
bir
bakıştır sevgi
üstünde uyuya kalınmış sevdadır o
göğe
dal budak salmış nurlu bir kandildir
bir
gül cemresi gibi kutlu doğumlar yüklenmiş
her
gece
gönüllerde gizli baharı uyandırandır o
aklın
toprağına göğün ziyasını yetiştirendir
ümitsizlik
soğuğundan
ebet
zamanlarına filizler devşirendir
gecelerin
en olgun
en
ışıklı
en
berrak
en
nurlusudur
sevgi
redfer