Dün Yolda Gördüm Nuriye’yi
Sanki canım sütlü Nuriye çekti
Dün yolda gördüm Nuriye’yi yüreğim hop hop etti
Yaklaştım yanına nasılsın Nuriye Hanım dedim
Gel dedi senin için yaptım Sütlü Nuriye’yi gel dedi
İçimden dedim sanki her gün beni bekliyor
Çekici değilim al benim yok sanki oltaya alıyor
Dayanamadım düştüm peşine bir kedi gibi
Girdik eve otur şöyle şimdi getiririm dedi
Beş dakika sonra yatak odası tarafından geldi
Soyunmuş bir mayosu kalmış mayo denilmez
Kıvrılarak geliyor üzerime ben nereye kaçayım
Beğenmedin mi canım dedi gel ye beni dedi
Ah dedim ulan keltoş şeker hastasısın bırak şekeri
Araban düz yolda devrilecek kıracaksın tekeri
Şimdi bağırır imdat derse olur binin beteri
Kanepede çatalsız kaşıksız yedim sütlü Nuriye’yi
Oh dedi çıktı gazım ellerine sağlık koçum
Ah dedim bundan sonra ben buralarda yokum
Dedi koşarak gelirsin yaparım gül kokulu lokum
Tıka basa yediririm sararken seni iki kolum
Ulan dedim sanki gök üstüme yıkıldı kaldı
Ah ulan bu nefsim bir güzelinden kandırdı
Yerküre sallandı sanki aniden sözleri tatlıydı
Anladım bugün cumartesi değil evet salıydı
Mehmet Aluç