Aklým kalabalýk ruhum bulanýk,

Dört duvar baðlamam koltuðum tanýk,

Bedenim dünyada bir mücbir konuk,

Çekerim çilemi, duyaným olmaz.

Her yaným ben deðil, eller yabancý,

Kokularý baþka, güller yabancý,

Anlatsam derdimi, diller yabancý,

Þu garip halime, uyaným olmaz.

Çile  dergahýna, ip eðirmiþim,

Bana can verene, yüz çevirmiþim,

Gerekli gereksiz, çam devirmiþim,

Bizleri adamdan, sayaným olmaz.

Tevazu ettimse, kendimden verdim,

Kalbimi dost diye, yollara serdim,

Muhabbet denince, nasýl severdim,

Bir meclis içine, koyaným olmaz.

Ademi hasretin, koruna bastý,

Binbir derde düþtü, aklýna astý,

Böyle mücbir olmak, deðildi kastý,

Bu düþtüðü halden ayaným olmaz.

Âdem Efiloðlu