Günlük hayatýmýzda dükkânlarýn vitrinlerinde güzel eþyalar, güzel malzemeler görüyoruz. Bu sistemin vitrinlerinde de hep güzel kadýnlarýn, yakýþýklý erkeklerin “baþarý hikâyeleri” var. Hepsi sýfýrdan baþlamýþ! Çok paralarý olmuþ! Falan filan… Yýllardýr televizyon aracýlýðý ile bu insanlarýn “silikonlu baþarý hikâyelerini adeta pompalýyor! Hep ayný laflarla! “Dibe vurmadan zirve görülmez!” bu ülkede, dünyada dibi görüp zirveye çýkmýþ kaç kiþi var? Zirveden dibe düþmüþ olanlar neden anlatýlmaz? Dipten zirveye çýkan insan sayýsý mý fazladýr? Yoksa intihar eden insanlarýn sayýsý mý fazladýr? Bana göre cevap belli. Fazla uzatmayayým.

Tanýdýðým bazý adamlarda bahsetmek isterim. Hepsini “bir” anlatacaðým. Dipte doðmuþ, dipte yaþamýþ, dipte ölmüþ insanlardan… Eðer bu sisteminin iki dünyasý varsa, bir dünyaný adý “zirve dünyasý” ötekinin adý “dip dünyasý” bizde bu “dip dünyasýnýn insanlarýyýz.  Amaçsýzca yaþayan… Yaþamak için kendini bile unutmak zorunda kalmýþ insanlar. Kendini yalnýz, mutsuz, çaresiz, kimsesiz hisseden insanlarýn basit hazlar peþinde koþmasý kadar daha doðal bir þey yoktur. Alkol, uyuþturucu, kumar, cinsellik bunlarýn hepsi anlýk hazlardýr.

Zamanla da aramýz iyi deðildir. Bizim saatimiz hep siyahý gösterir. Baþka rengi bilmez çünkü. Alkol masasýna oturduðumuz zaman, o masa aslýnda teselli masasýdýr. Bu teselli masasýnda kelimelerin, cümlelerin yeri yoktur! Sessizlik en aðýr cümlelerin yerine geçer. Sessizlik belki de dünyada ki en deðerli lisandýr. Ýþte bu lisaný bilen insanlarýn suratý hep asýktýr. Bugün veya elli yýl sonrasý aynýdýr. Bugünde siyah, elli yýl sonrada siyah… Bir deðiþim olmayacak. 

Olsun! Varsýn hiçbir þey deðiþmesin!  Bizi basit hazlarýn yaný sýra, ayakta tutan hayallerimiz var! Kimselere anlatamadýðýmýz, Tanrý’dan bile gizlediðimiz hayallerimiz var bizim! Tanrý ile bir derdimiz yok! Bazen de teselliyi Tanrý’da arýyoruz. Sigara dumaný ile Tanrý’ya yazýlmýþ mektuplarýmýz var… Bu hayat bizim için Nuh tufanýndan bile daha büyük bir tufan! Nuh tuhafý, bu hayat tufaný karþýsýnda meltem gibi kalýr! Hayat tufaný içinde kaybedilen mutluluklarý kadehlerde arýyoruz. Boþa geçen ömrü þiþelere sýðdýrmaya çalýþýyoruz!

Hayatýmýz beklemek ve vazgeçmekten ibaret…

Ama olsun! Boþa geçen ömürlerini þiþelere sýðdýran adamlarýn hayalleri var!

Bizi bu hayat tufanýndan kurtaracak, hayallerden yapýlmýþ sandallarýmýz var…