Fani dünyada ne kadar
insan varsa; o kadar hikâye, bir o kadar da yol vardır… Fani dünyada üç farklı insan vardır. Şanslı
insanlar… İnsan müsveddeleri… Arayan insanlar…
Az sayıda insan
doğuştan şanslıdır. Yolları ipek kumaştandır… Yollarının çevreleri güzel
çiçeklerle donatılmıştır. Burunlarına hep güzel kokular gelir. Önlerinde hiçbir
engel yoktur. Şanslı insanlar için, daha doğmadan yoldaki bütün engeller
temizlenmiştir. İşte bu şanslı insanları yolda koşmaları için bir nedenleri
yoktur. Yolun bütün güzelliklerini seyrederek, yolun tadını çıkararak devam
ederler. Sadece aptalca bir kibre kapılanlar koşma ihtiyacı hisseder!
Şanslı insanları bir
kenara bırakıp, insan müsveddelerine bakacak olursak; çıkarları için, para için,
her türlü pisliği, alçaklığı yaparlar! Çıkarları için her türlü pisliğe ve
alçaklığa asla seslerini çıkarmazlar! Yaptıkları tek şey durmadan konuşmak ve
sadece gürültü yapmaktır!
Birde en kalabalık olan
“arayanlara” bakacak olursak; her bir nefeste, bin tane mücadeleleri vardır!
“Yoldaş” sandıkları en kalleş düşmandan bile kalleştir! Arkadan vurma sanatının
kalleş ustaları!
Ölüler toprağa karışır.
Yaşayanlar çürür…
Bu yolda sessizlik mağarasına sığındık! Hiç
dile gelemedi en büyük acılar… Dilimiz tutuştu… Acıların ateşinden… Sözler,
duygular hepsi kül oldu gitti… Bizim sözlerimiz kül olurken, bizim sözümüzü kül
edenleri ateşi hiç sönmedi! Yeri geldi sözleriyle bizi yaktılar! Yeri geldi
sözleriyle bizi ezdiler!
Dinlemek insanlıktı…
İnsanlık can çekişiyordu!
Müsveddeler
zannediyordu ki asgari ücret tek başına her şeyi çözer! Asgari ücret ne
geçimimi sağlıyordu, nede insan olmamı! Müsveddelerin söyleyecekleri sözleri
hiç bitmiyordu! Sözün bittiği yere gitmek istiyordum. Sessizlik için… Huzur
için…
Her şey zamanında
olmalıydı. Biz hep doğru zamanı ıskaladık. Hayal kırıklıklarını hep on ikiden
vurduk! Bu ülke; her türlü mutluluğun, sevincin haram olduğu, her türlü acının,
çilenin helal olduğu, akan ve akmayan gözyaşlarının ülkesi…
Tanrı bu fani dünyada bir denge olsun diye bir
kural koymuş insanlığın hayatına… İnsanlar buna fani dünyadaki tek gerçek
demişler…
Tek gerçeğin adı ÖLÜM…
Kim olursan ol…
Makamın ne kadar yüksek
olursa olsun…
Maddi, manevi ne kadar güçlü olursan ol….
Fani dünyada her yol…
Ölüme çıkar…