Alacası umudun ve bol keseden doluşan
sitem yüklü bulutun yağdırdığı nurun ve rahmetin eşkâlini çiziyorum ben içimde
saklı o dehlizi ise aydınlık bir yola dönüştürüyorum ve işte saklı olduğum
kadar o çiy tanesinde yollara düşüyorum bir ömrün yanılgısında alıntısı değilim
de yaşamın ne de çalıntı bir minvaldir yürüdüğüm hem bakma sen bol keseden yazdığıma
saklı tutulası içimde nice kördüğüm…
Kör noktası yangının:
Hani, hani, illet bir kıvılcımın
başlattığı
Aşkın hicrinde
Özlemin hicreti ile dolup dolup
taştığım
Oysaki ben bir damla su tanesi
Bir bardak suda kopan fırtınanın
öfkesi
Azat edilesi o iklim
Şiarım umut ve sevgi ikliminde seken
Hüzünden ibarettir de sefil kalbim
Haşmetli bir sağanaktır yakalandığım
Alacası yalnızlığın sana
sevdalandığım
Bir minval ki meali umut
Bir direktif ki yakamda saklı hasret
Yakardığım kadar içimden taşan ibadet
Neşri kulun
Nesri tutukluluğumun
Bir şiir ne ki ve nicesi…
Nidalarım sökün eder her fısıltı
Nasıl ki
Hikmetidir varlığımda saklı iken feri
Ömrün ve ölümün bir adım öncesi
Adı’ nı sayıklayan bir çiçekten ötesi
Bazen bir buluta denk düştüğüm
Uyumsuz çılgın sevgimle baş koyduğum
Yolun müdavimi
Bir renk
Bir rakım
Bir rükû
Aşka aşık bir nüans saklı iken içimde
tutulan o nutku
Bir şiir bellediğim
Bir rüyadan bir de hayallere sektiğim
Gerçek olmanın müridi
Rabbine sevdalı bir Mümin
Havsalamdan taşan nice dileği
İnanıyorum ki kabul edecektir Rabbim
Şahlanan vecizeler ne ki ne?
Tıknefesinde sevdanın
Tok gözlü bir âşık, bulamadığım
vefanın
İzini sürdüğüm kadar rüzgârın
Uçurduğu saçıma konan bir leyli hüzün
Ruhuma sıçrayan katıksız ve ölgün bir
günün
Daha başında biteviye savsakladığım
yine kendim
Kendimden bir sonrası belki olacaktır
ölüm
Recim edilen bir hüküm mademki ölgün
Bir zamanda saklı o kördüğüm
Gönlümün azadesi bir düşün
Peşine düştüğüm
Aşkın manivelasında çizdiğim
Yol haritasından da yok iken ötesi
Yârim ve yarenim
Sonsuzluğun içimde kalan ukdesi
Bir sabahın neşri uzanırken geceye
Aşkın saltanatını içerken bilirim ki
Rabbimden bir hediye
Ufka bandığım gözlerim
Uykuda saklı firari düşlerim
Uzamında evrenin
Ulağı olduğum kadar bu çaresiz
sevginin
Uyruğumdur aşk ve şiir
Uleması yerin göğün
Haizi olduğum o tek zerrenin
Sokulduğu kadar gizine içimdeki
metanetin
Bir ayraç gibi ikiye b/ölündüğüm
İmleci bilinmezin
Sanma ki sadece bir imgeden ibaretim
İbraz ettiğim şiirin nüktesi
Asılı kaldığım kadar sevgiden ibaret
bir yeminim ben
Kimine göre yenilgi
Algıladığım hasretin alacası
bulaşmışken üstüme başıma
Sözünden dönenin kalemi kırılsın…